يكي از ويژگيهاي دنياي مدرن، وجود تنوعات فراوان در آن و به رسميت شناختنِ تنوعات مذكور است. به دليل مهاجرت هاي گسترده و دايمي و ارتباطات وسيع و بين المللي و جهاني شدن فعاليت هاي اقتصادي، كمابيش اغلب نقاط جهان، به صورت جوامعي داراي تنوع فرهنگي و قومي درآمده اند. از سوي ديگر، اگر وظيفه و هدف پليس را، تامين نظم و امنيت جامعه بدانيم، طبعا نهاد پليس بايد بتواند با جامعه جديد انطباق پيدا كند. بدين منظور، در كشورهاي مختلف و حتي در شهرهايي كه حالت جهان وطني يافته اند، منشورها و دستورالعمل هايي براي فعاليت بهتر، بي نقص تر و موثرتر پليس طراحي شده كه در آنها بر لزوم آموزش و تربيت نيروهاي پليس به منظور انطباق با افراد متعلق به فرهنگ هاي مختلف، قبول اعضاي جامعه متنوع در پليس، تلاش براي رفع تبعيض ها و كليشه ها و نقصان ها در جامعه پليس، آموزش تنوعات، لزوم و شكل برخورد صحيح با شهروندان منسوب به گروههاي متنوع قومي، مذهبي و نژادي تاكيد شده است. در نوشتار حاضر، پس از بحث از تنوع و معناي آن، بر مبناي تعدادي از منشورها و دستورالعمل ها، نكات محوري و مشترك در خصوص شيوه و روش عمل پليس در جوامع متنوع بيان شده است