بررسي تاثيرگذاري جهاني شدن اقتصاد بر فقر با توجه به دو شاخص تورم و بيكاري
: مطالعه موردي ايران ۱۳۶۳-۱۳۸۳
/ علي اكبر ناجي ميداني
؛ مهيندخت كاظمي، ماندانا غفوري ساداتيه
اين تحقيق، با استفاده از روش هاي اقتصادسنجي به بررسي وجود ارتباط معني دار بين فقر و جهاني شدن اقتصاد و نحوه تاثيرگذاري جهاني شدن اقتصاد بر فقر در ايران طي دوره زماني (1383- 1363) مي پردازد. در اين راستا به تخمين سه مدل پرداخته شده است. يكي در قالب مدل اصلي براي بررسي وجود ارتباط معني دار بين فقر و جهاني شدن - وجود رابطه عليتي بين اين دو متغير- شدت و جهت تاثيرگذاري جهاني شدن اقتصاد بر فقر و دو مدل ديگر در قالب مدل تشريح مكانيسم براي بيان نحوه اين تاثيرگذاري. نتايج حاصل از برآورد مدل هاي رگرسيوني به روش، همجمعي انگل-گرنجر طي دوره مورد بررسي در ايران و نيز ازمون عليت گرنجر نشان مي دهد: جهاني شدن اقتصاد رابطه معني دار و مثبتي (هم جهت) بر فقر در ايران دارد و جهاني شدن اقتصاد يكي از علل فقر است و فقر نيز علت عدم موفقيت در جهاني شدن اقتصاد است. يك ارتباط مثبت (هم جهت) بين جهاني شدن اقتصاد و تورم وجود دارد، بنابراين جهاني شدن اقتصاد از طريق افزايش تورم موجب افزايش فقر مي شود. يك ارتباط منفي (معكوس) بين جهاني شدن اقتصاد و بيكاري وجود دارد، بنابراين جهاني شدن اقتصاد از اين طريق تاثيري در افزايش فقر ندارد.