جهاني شدن فرهنگ و کارکرد ديپلماسي فرهنگي در سياست خارجي
/ آرمین امینی
، سهراب انعامی علمداري
جهاني شدن، پديده اي است که جهان را با استفاده از انقلاب اطلاعاتي در پرتو فناوري هاي نوين ارتباطي از دهه 1970، متحول ساخته است. اين پديده ابتدا حوزه اقتصاد را جهاني کرد و سپس به حوزه هاي ديگر همچون فرهنگ و سياست سرايت نمود؛ به گونه اي که امروز به طور فزاينده اي از جهاني شدن اقتصاد، جهاني شدن فرهنگ و جهاني شدن سياست سخن گفته مي شود. از سوي ديگر کشورها براي برآورده کردن منافع ملي خود همواره از سياست خارجي استفاده کرده اند و ابزار سياست خارجي آنها در بيشتر موارد ديپلماسي بوده است. به طور سنتي ديپلماسي در حوزه هاي سياسي و اقتصادي کاربرد داشته، اما در پرتو جهاني شدن به ويژه جهاني شدن فرهنگ، ديپلماسي نيز متحول شده و شکل تازه اي يافته است. اين مقاله با روش تحليلي و توصيفي تلاش دارد به اين پرسش پاسخ دهد که جهاني شدن فرهنگ چه تحولي در کارکرد ديپلماسي به عنوان ابزار سياست خارجي به وجود آورده است؟ فرضيه اين مقاله که در حقيقت پاسخ به سوال اصلي پژوهش خواهد بود، مبتني بر اين گزاره است: جهاني شدن فرهنگ با توجه به بهره گيري آن از انقلاب اطلاعاتي و جهان شبکه اي، موجب شده است تا ديپلماسي سنتي به عنوان ابزار سياست خارجي براي تامين منافع ملي کشورها به ديپلماسي فرهنگي تحول يابد.