واکاوي پيامدها و سازوکارهاي جهاني شدن برنامه هاي درسي آموزش عالي
/ محمد آتشك و ...[ديگران]
نويسندگان همكار در اين مقاله رضا نوروززاده، محمد قهرماني، محمود ابوالقاسمي، مقصود فراستخواه مي باشند.
اهداف پژوهش حاضر، بررسي پيامدهاي ناشي از جهاني شدن بر برنامه هاي درسي آموزش عالي و سازوکارهاي آن است. بررسي اسنادي حاکي از آن است که مهمترين پيامدهاي جهاني شدن بر برنامه هاي درسي آموزش عالي عبارتند از: پيشرفت هاي فناورانه و علمي، دگرگوني هاي دنياي کار و اشتغال، نابرابري هاي اجتماعي، توسعه دموکراسي و حقوق بشر، افزايش ارتباطات بين فرهنگي، تجديد نظر در ارزش هاي معنوي و اخلاقي و آموزش براي زمان عدم قطعيت. همچنين تحليل آزمون t تک نمونه اي پيمايش صورت گرفته با پرسشنامه محقق ساخته که 37 نفر از متخصصان برنامه درسي آموزش عالي به آن پاسخ دادند، حاکي از آن است که براي مواجهه با اين پيامدها شايسته است سازوکارهايي چون تاکيد بيشتر بر يادگيري زبان انگليسي، شناخت بيشتر نسبت به فرهنگ و رسوم و آداب ساير ملل، شناخت و تقدير بيشتر از افراد موثر علمي در حيطه بين الملل، کسب مهارت زندگي با اقوام ملل ديگر، شناخت بيشتر نسبت به پيامدها و نوآوري هاي علمي جهاني، لزوم گنجاندن برنامه درسي حقوق بشر و دموکراسي، تهيه و توليد محتواي مجازي، تغيير جريان آموزش از تدريس به يادگيري، تغيير جريان آموزش از گروهي به انفرادي، تغيير جريان آموزش از کسب دانش به کسب مهارت، تغيير جريان آموزش از رفتاري به ساختن گرايي، تغيير جريان آموزش از سنتي به مجازي در برنامه هاي درسي آموزش عالي مورد توجه قرار گيرد.