در سال هاي پاياني قرن بيستم دنيا شاهد ظهور انقلاب اسلامي در کشور ايران بود. اين انقلاب بر پايه اصول و ارزش هاي زير شکل گرفت: اعتقاد به الهي بودن مبدا و مقصد انقلاب، تاکيد بر اراده و آزادي انسان ها در چارچوب مشيت الهي، تاکيد بر اسلام به مثابه شيوه زندگي تمام عيار، اعتقاد به ضرورت مبارزه توامان با صاحبان زر و زور و تزوير، لزوم تحقق عدالت اجتماعي و گسترش معنويت به عنوان دو رکن ضروري و لاينفک انقلاب اسلامي و مخاطب قرار دادن آحاد جامعه بشري به دور از هرگونه تعلق مذهبي، قومي و نژادي و زباني. انقلاب اسلامي در حالي سه دهه از عمر خويش را پشت سر گذارده که پس از مواجهه با چالش هاي گوناگون، هم اکنون با موج بلند و فرآيند پيچيده و پويايي به نام جهاني شدن رو به رو شده است. اهميت اين فرآيند به گونه اي است که به نظر مي رسد سرنوشت بسياري از نظام هاي سياسي، مکاتب فکري و جنبش هاي اجتماعي به چگونگي تعامل و مواجهه آنها با اين فرآيند بستگي خواهد داشت.