رسانههاي جديد از جمله موضوعاتي است كه در پژوهشهاي فرهنگي، اجتماعي و سياسي ريشه دوانده است. سياست شكل گرفته با رسانهها، پيامدهاي عميقي براي خصوصيات سازمان و اهداف فرايندهاي سياسي، بازيگران و نهادهاي آن دارد. در واقع مخاطبان رسانه، همان کسانی هستند که اعضای یک جامعه سیاسیاند. امروزه در حالی که رسانهای شدن جامعه شکلهای پیچیدهتری به خود میگیرد، مباحث زیادی در خصوص پیامدهای آن برای جامعه نیز مطرح است. همچنین رابطهای که مردم با رسانه دارند در حال چندبُعدیتر شدن است. اولي حاكي از رسانههاي جديد و به ويژه ديجيتالي با بازسازي فضا و هويتهاي سياسي است. شاخه دوم حاكي از ديدگاههاي عموما منفي در خصوص رسانههاي جديد و در برخي موارد، تمايل به پسانوستالژي براي گذشتۀ سياسي خيالي است. موضوع اصلي كتاب حاضر دگرگوني عرفي برخي از ويژگيهاي اصلي مدرنيتۀ سياسي تحت تاثير رسانههاي جديد است. تغییرات ساختاری در رسانههای سنتی و ظهور رسانههای جدید، امری جدانشدنی از بالندگیها و تحولات اساسی جامعه است. از همین روست که چشمانداز فرهنگی مردم متفاوتتر، دنیای اجتماعی آنها کثرتگراتر، و هویتهایشان ناهمگنتر شده است. این اَبعاد از رسانههای جدید میطلبد که پژوهشهای عمیقی در خصوص آنها صورت گیرد تا بتواند نیازهای یک زندگی جمعی مصون از پیامدهای نامطلوب رسانه را برآورده سازد. کتاب حاضر، رسانههای جدید را در پیوند با سیاست بررسی میکند و پیامدهای سیاسی آنرا برای فرهنگ و اجتماع مدنظر دارد. مسائلی از قبیل تأثیر رسانه در پذیرش الگوهای خاصی از دموکراسی، فضای عمومی، هویت و شهروندی، مباحث کانونی این کتاب را تشکیل میدهند. کتاب در کنار وجوه مثبت خود، بر این نکته تأکید دارد، که «سبک منحصر به فرد رسانهایشده» از زندگی را باید به چالش کشید