هدف اصلی پزوهش حاضر، مطالعه علمی چگونگی تغییر و تحول در رفتار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میباشد بگونهای که هم بتوان به فهم واقع بینانهای از رفتار سیاست خارجی ایران دست یافت و هم دچار تقلیل گرائی نگردید. در این راستا از چارچوب نظری ساختار - کارگزار استفاده شد و ضمن بررسی نظریههای ساخت یابی در علوم اجتماعی و روابط بینالملل، از مدل تحلیلی «ماست و استار» برای ساخت مدل راهنمای تحلیلی مطالعه تحول رفتار سیاست خارجی ایران اسلامی استفاده گردید. در پایان، چگونگی تحول رفتار سیاست خارجی ایران در یک رابطه تعاملی ساختار - کارگزار مورد بررسی قرار گرفت و در این زمینه به فروپاشی شوروی و تحول ساختار نظام بینالملل دو قطبی و روند رو به افزایش جهانی شدن پرداخته شد، همچنین تحول در نیازهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران در دوره پس از جننگ ایران و عراق مورد توجه قرار گرفت و ضرورت تحول و اعتمادسازی و تنش زدائی در یک رابطه تعاملی رفتار سیاست خارجی ایران با ساختار نظام بینالملل مورد بحث واقع شد.