در اواخر دهه 1990، اقتصاد جهاني با دو تغيير بنيادي و ساختاري ناشي از جهاني شدن و انقلاب فناوري ارتباطات و اطلاعات (ICT) روبه رو شد. برخي تحليل گران اقتصادي برايند اين دو پدپده را اقتصاد نوين نام نهاده اند. پيشرفت هاي چشم گير در زمينه فناوري اطلاعات و ارتباطات در دهه هاي اخير، موجب دگرگوني در بسياري از زمينه ها از جمله تجارت جهاني گرديده و به تبع آن، فرايندهاي بسياري از فعاليت هاي تجاري، اقتصادي، بانك داري، گمركات و غيره دستخوش تغييرات شده اند. در اين مقاله ابتدا به تعاريف فناوري اطلاعات، تجارت و تجارت الكترونيكي اشاره شده و مدل هاي الكترونيكي و تجربه هاي موفق اين نوع تجارت، به همراه اطلاعات كافي از آن ها، توضيح داده شده است. گريزناپذير بودن تجارت الكترونيكي و مزيت هاي آن و نيازهاي كشور در خصوص ايجاد زيرساخت هاي مناسب براي توسعه و گسترش تجارت الكترونيكي، و هم چنين موانع و چالشهاي تجارت الكترونيكي در جمهوري اسلامي ايران و رويكرد دولت در اين خصوص از جمله موارد مطرح شده است و نويسنده ضمن تاكيد بسيار بر بومي شدن سيستم هاي عمل كننده در جامعه اطلاعاتي، اصرار بر اين موضوع دارد كه براي حفظ قوام و استقلال كشور بايد هرچه سريع تر در اين خصوص صاحبنظران و انديشمندان دست به كار شده تا بتوان سيستم هاي عمل كننده را بومي نمود