دادههای مختلف نشان میدهند که از دهه 1970 به بعد خاصگرایی فرهنگی به طور عام و بنیادگرایی دینی به طور خاص بسیار گسترده و افزوده شدهاند. به بیان دیگر در این دوره انسانهای بیشتری با الهام از ایدئولوژیهای احیاگر دینی و عموما بنیادگرایانه افراطی بسیج شدهاند. بیشک در این تقابل، پتانسیل خشونت بسیار بالا میرود؛ تا جایی که توسل به هر وسیلهای ازجمله اقدامات خشونتآمیزدر راستای دفاع از ارزشها مشروعیت مییابد و کنشهای جمعی پرتنش و ستیزآمیز، سازماندهی منظم تروریستی پیدا کرده و به گسترش تروریسم تحت لوای توجیهات مذهبی میانجامد. با توجه به گستردگی دامنه خاصگرایی فرهنگی، در این پژوهش جریان بنیادگرای مذهبی القاعده را به عنوان بارزترین مصداق خاصگرایی دینی در دهههای اخیر مطرح نموده و رابطه میان شکلگیری و گسترش مرزهای عملیاتی این جریان را با روند جهانی شدن بررسی مینماییم