دیوید هاروی یکی از مشهورترین و بزرگ ترین جغرافیدانان معاصر جهان است. وی در سال ۱۹۳۵ در انگلستان به دنیا آمد. در دهه ۱۹۶۰ مطالعات وی عمدتاً به جریان متعارف علوم اجتماعی نزدیک بود. او در مطالعات خود از روش کمی و تئوری های پوزیتیویسم بهره می گرفت. در سال ۱۹۶۹ کتاب «تبیین در جغرافیا» را نوشت. این کتاب به روش شناسی و فلسفه جغرافیا اختصاص داشت. کتاب فوق نقطه عطفی در زمینه متدولوژی و فلسفه جغرافیا محسوب می شد و از آن به عنوان اولین اثر علمی در زمینه جغرافیای نوین یاد می کنند. هاروی در سال ۱۹۸۷ به دانشگاه آکسفورد عزیمت کرد. از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۳ کرسی تدریس جغرافیای این دانشگاه را عهده دار بود. در ۱۹۸۹ مدال طلای اندرس ریتزیوس از سوی انجمن مردم شناسی و جغرافیای سوئد به وی اهدا شد. در سال ۱۹۹۵ مدال پاترون توسط انجمن سلطنتی جغرافیا به وی اهدا شد و در همین سال جایزه واترن لود در فرانسه به وی اعطا شد. مهم ترین آثار وی عبارتند از؛ تبیین در جغرافی، عدالت اجتماعی و شهر، محدودیت های سرمایه، تجربه شهری، وضعیت پست مدرنیته و عدالت طبیعت و جغرافیای تفاوت. کتاب وضعیت پست مدرنیته هاروی از سوی نشریه ایندیپندنت لندن به عنوان یکی از مهم ترین پنجاه اثر جدی علمی که از سال ۱۹۴۵ منتشرشده است معرفی شد. دیوید هاروی در زمره متفکران پست مدرن با گرایش چپ رادیکال قرار دارد. در این مقاله به آرای هاروی در رابطه با جهانی شدن و پست مدرنیسم پرداخته شده است.