عنوان اصلی: Contemporary security and strategy, 1999.
کتابنامه.
نويسنده مباحث كتاب را با بررسي چند و چون نظريات پيشرو در مطالعات راهبردي و امنيتي آغاز ميكند و طي آن، ديدگاههاي استراتژيستهاي كلاسيك و واقعگرايان مدرن را بررسي نموده و در پي آن، به رويكردهاي جايگزين دربارهي شيوهي تفكر و برداشت از امينت ميپردازد، آنگاه برخي مناقشات جاري در اين عرصه شامل مباحث راهبردي (اتمي، بازدارندگي، توليد و تكثير سلاحهاي هستهاي)، تحول و توسعهي جنگ افزارهاي نوين و انقلاب نوين در امور نظامي را بررسي ميكند. وي در بخش دوم كتاب، به تحقيق و بررسي در تحول تاريخي انديشهي راهبردي ميپردازد. اين بخش با بحث دربارهي مكتب قارهاي (بري) استراتژيستهاي كلاسيك آغاز ميشود و نظريهپردازاني همچون نيكولو ماكياولي، كلازويتسن آنتوني هانري دوجوميني، باسيل ليدل هارت وسان تزو را شامل ميشود و سپس تحول راهبرد دريايي را با تمركز بر نوشتههاي آلفرد ماهان مطرح ميسازد. در قسمت پاياني اين بخش مكتب انقلابي جنگ بررسي ميشود. نويسنده در بخشهاي سوم تا پنجم بيشتر به بررسي نظريات جديدتر امنيت ميپردازد و در بخش ششم نظريهي بازدارندگي را مطرح ميسازد و سعي دارد ابزارهاي لازم براي ارزيابي اين نظريه را معرفي نمايد. بخش هفتم به بررسي عوامل احتمالي تاثيرگذار بر نقش و شكل آيندهي راهبرد اتمي اختصاص دارد. در بخش هشتم موضوع توليد و تكثير سلاحهاي هستهاي، و در بخش نهم و دهم ماهيت متغير جنگ بررسي ميشود.