پديده جهاني شدن يكي از مهمترين مباحث كشورها در سال هاي اخير است و پيامدهاي متعددي را به همراه دارد. تبيين ارتباط متقابل بين جهاني شدن و توزيع درآمد از موضوعات چالش برانگيز در عرصه اقتصاد مي باشد. لذا بررسي و ارزيابي اثرات توزيعي منافع جهاني شدن و نيز تاثير جهاني شدن بر توزيع درآمد با توجه به سطح توسعه يافتگي كشورها بويژه كشورهاي در حال توسعه لازم و ضروريست. در اين تحقيق تاثير جهاني شدن بر توزيع درآمد در كشورهاي عضو گروه 8-D كه اندونزي، ايران، بنگلادش، پاكستان، تركيه، مالزي، مصر و نيجريه اعضاي آن را تشكيل مي دهند ، بررسي مي شود. شاخص شدت تجاري كه به صورت نسبت مجموع صادرات و واردات بر GDP تعريف شده است، میزان باز بودن تجاري اين كشورها را نشان مي دهد. همچنين ضريب جيني به عنوان نمايانگر وضعيت توزيع درآمد در هشت كشور مذكور استفاده شده است. با بهره گيري از آخرين آمار قابل دسترسي در مجموع كشورها و نيز با استفاده از روش داد ه هاي تابلويي طي دوره 1995-2004 به آزمون تجربي ادبيات موضوع پرداخته شده است . با توجه به يافت ههاي تحقيق م يتوان گفت در اين كشورها آزادسازي تجاري در طي دوره مورد بررسي منجر به بهبود توزيع درآمد شده و نيز سطح توسع هيافتگي اثر قابل ملاحظ هاي بر كاهش نابرابري درآمدي داشته است .