حقوق علائم تجارتی با لحاظ موافقتنامه TRIPs(جنبه های تجارتی حقوق مالکیتهای معنوی)
[پایان نامه]
محمد ورمزیار ارزانفودی
استاد راهنما: محمود صادقی؛استاد مشاور میرقاسم جعفرزاده
دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی
۱۳۸۱
۲۰۲ ص.
کتابنامه : ص.: ۱۹۶-۲۰۱
کارشناسی ارشد
حقوق خصوصی
تابستان ۱۳۸۱
مقررات مربوط به علایم تجارتی در ایران، قدمتی بیش از هفتاد سال دارد. این مقررات، عمدتا در قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب 1310 و آئین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علایم تجارتی و اختراعات مصوب 1337 تدوین شده است. در این پایان نامه ، مقررات فوق الذکر مورد نقد و بررسی قرار گرفته و پیشنهادهای اصلاحی به ویژه در زمینه حقوق ناشی از علایم تجارتی و تمهید حمایتهای بیشتر از علایم تجارتی ارائه شده است. عناوین اهم موضوعات مورد نقد و بررسی عبارتند از : " علایم جمعی ، علایم تایید کننده ، علایم خدمت، مشخصات جغرافیایی ، اسامی تجارتی ، جلوگیری از رقابت نامشروع، علایم تجارتی مشاع،حقوق ناشی از استعمال و شهرت علایم تجارتی ، انواع نقض علایم تجارتی، انواع ضمانت اجراهای قانونی و غیره ."محور مهم دیگر مورد بررسی در این پایان نامه ، میزان انطباق و هماهنگی مقررات ایران در زمینه علائم تجارتی با موافقتنامه TRIPS( جنبه های تجارتی حقوق مالکیت معنوی )، به منظور رفع موانع احتمالی پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی (WTO) بوده است. نتایج این بررسی حاکی از آن است که مقررات کنونی ایران علیرغم کاستی های فراوان ، حداقل استانداردهای لازم را برای پیوستن ایران به موافقتنامه TRIPSجز در موارد خاص مثل ضمانت اجراهای کیفری ، فراهم آورده است.