#این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که به منظور تعیین فراوانی ویژگی بیماران مبتلا به سایکوز واکنش گذرا در بخش روانپزشکی بیمارستان فارابی کرمانشاه انجام گرفته است. این پژوهش ۵۱۱ بیمار بستری با تشخیص نهایی سایکوز واکنشی گذرا مورد بررسی قرار گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیست بوده که توسط پژوهشگر با استفاده از پرونده بیماران تکمیل گردیده است. متغیرهای مورد بررسی مشتمل بر جنس، سن، شغل، تحصیلات، وضعیت تاهل، نوع استرس، محل سکونت، خودکشی، مذهب بوده است. ۷۳ درصد بیماران را افراد مذکر تشکیل می دادند. بیشترین موارد در رده سنی ۳۲-۸۱ سال قرار داشت و کمترین موارد در رده سنی بالای ۴۵ سال بود. ۶/۲۴ درصد افراد بیمار از داشتن سواد بی بهره بودند و افراد تحصیل کرده با مدرک دیپلم ۴/۲۱ درصد و افراد با مدرک فوق دیپلم ۷/۲ درصد را تشکیل می دادند. شایعترین عوامل استرسور در افرادی که استرسی را در شروع بیماریشان تجربه کرده بودند: مشکلات خانوادگی ۵/۵۲ درصد و مشکلات حول و حوش ازدواج ۵/۸۱ درصد و فوت نزدیکان ۶۱ درصد می باشد. ۴/۷۷ درصد بیماران در شهر سکونت داشتند. شایعترین یافته بالینی در بین بیماران هذیان در بین ۸۴ نفر بود. دیگر یافته ها توهم ۲۴ نفر و رفتارهای تهاجمی بوده است. در بین بیماران گروه سنی ۳۲-۸۱ سال، سه نفر اقدام به خودکشی داشته اند و همچنین در گروه سنی فوق ۰۱ نفر افکار خودکشی داشته اند. بیشترین عوامل استرسور در گروههای سنی ۳۲-۸۱ سال اعمال شده بود )۲۳ نفر(. کوتاهترین مدت زمان بستری )۵-۰( روز در ۰۱ بیمار و بیشترین مدت زمان بستری )۳۲-۸۱( روز در ۰۳ بیمار بوده است. خانمها ۴۳ نفرشان خانه دار بودند و در بین آقایان ۷۱ نفر شغلی نداشتند. درصد افراد متاهل و مجرد از یک نسبت برخوردار بودند