#نگرش و عملکرد پزشکان و پرستاران در مورد مراقبتهای پایان حیات در نوزادان بسیار بدحال بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان در شهر تهران-پاییز ۲۹۳۱
#ز، ۹۲ ص.: جدول، نمودار
1
#مقدمه و هدف :تصمیم گیری در مورد عدم انجام اقدامات احیاء در نوزادان بسیار بد حال با تردیدهای زیادی همراه است .هدف از این مطالعه تعیین نگرش و عملکرد پزشکان زنان و زایمان، پزشکان اطفال و پرستاران در مورد تصمیم به عدم احیاء است .روش اجرای پژوهش :در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد، در پاییز 1392 به 62 پرستار اطفال، 41 متخصص زنان و زایمان و 41 متخصص اطفال شاغل در5 بیمارستان شهر تهران، پرسشنامه ای بی نام ارائه شد .در این پرسشنامه 15 سأال مربوط به بررسی نگرش و8 سأال مربوط به بررسی عملکرد بود .یافته ها :میانگین نگرش به ارزش زندگی پاسخ گویان 73/53 از 100 و مقادیر کمینه و بیشینه آنها به ترتیب برابر 13 و 90 بود .نمره بالاتر نشان دهنده نگرش تقدس زندگی است .بیشترین موافقت با عدم شروع و یا قطع اقدامات احیاء در نوزادان با ناهنجاری مادرزادی متعدد بود .میانگین نگرش به ارزش زندگی با جنسیت، وضعیت ت╩هل، سابقه داشتن نوزاد بدحال در نزدیکان، شغل مردان، محل کار متخصصان زنان و پرستاران و سابقه کار پزشکان رابطه ی معنا داری ندارد .اما سابقه کار در پرستاران با میانگین نمره نگرش به زندگی رابطه مستقیم دارد .افرادی که در مراکز خصوصی کار می کنند نسبت به مراکز دولتی به طور کلی موافقت بیشتری در خصوص عدم اقدامات احیاء نوزادان بدحال دارند .در هر سه گروه وجود ناهنجاری های مغایر با زندگی، پاسخ تست های تشخیصی نوزاد، نوع بیماری نوزاد و باورها و اعتقادات مذهبی تاثیر گذار ترین عوامل در تصمیم گیری بود .نتیجه گیری :نتایج ما نشان می دهد که تقدس زندگی بر کیفیت زندگی ارجحیت دارد لذا در بسیاری از موارد نگرش و عملکرد پزشکان و کادر درمانی از همین باور ت╩ثیر می پذیرد .