#بررسی رابطهی رضایت شغلی و تعهد سازمانی در بین معلمان آموزش و پرورش شهر دولتآباد
#۲۵ ص.
1
#نیروی انسانی مهمترین سرمایه ی سازمانها است و هرچه این سرمایه از کیفیت مطلوبتری برخوردار باشد، احتمال موفقیت، بقا و ارتقا سازمان بیشتر خواهد شد .لذا باید در مورد بهبود کیفی نیروی انسانی سعی فراوان نمود چرا که این اقدام، هم به نفع سازمان است و هم به نفع افراد .اما تنها آموزش های تخصصی شامل این اقدام نمی گردد، بلکه بهبود نگرشها و تعدیل ارزش های افراد را نیز شامل می شود.یکی از مهمترین این نگرش ها تعهد سازمانی است .هدف از انجام چنین پژوهشی این است که رابطه ی بین دو متغیر مطرح شده را تبیین و به شناسایی موانع و ارائه راهکارهایی در جهت افزایش میزان رضایت شغلی و تعهد سازمانی به منظور کمک به اثربخشی نظام آموزشی بیانجامد .تحقیق حاضر از نظر هدف، از نوع کاربردی است.روش پژوهش حاضر زمینه یابی- همبستگی می باشد که محقق در شرایطی کاملا طبیعی به مشاهده و گردآوری اطلاعات و سپس به بررسی رابطه ی بین متغیرها پرداخته است .جامعه آماری کلیه دبیران شهر رسمی شاغل در دبیرستانهای دولتی شهر دولت آباد برخوار می باشد که نمونه ای به حجم 157 نفر با روش تصادفی طبقه ای- خوشه ای از این جامعه انتخاب گردید .به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز، از پرسشنامه هویتی به همراه رضایت شغلی با ضریب اعتبار 76/0 و پرسشنامه تعهد سازمانی با ضریب اعتبار 7/0 و روایی محتوای بالا استفاده شده است .نتایج بیانگر این است که بین رضایت شغلی با تعهد سازمانی در سطح اطمینان بالاتر از 99 درصد رابطه وجود دارد .میزان رضایت شغلی معلمان در این پژوهش کمتر از متوسط (38/2) و میزان تعهد سازمانی آنان نیز کمتر از متوسط (34/2) می باشد .بیشترین میزان رضایت معلمان از نوع کار و همکاران و کمترین میزان رضایت مربوط به حقوق و ارتقاء می باشد .