#مقایسه سرمایههای اجتماعی خانوادگی در بین کودکان کار و کودکان عادی
#۱۵۰ ص.: جدول
1
#یکی از آسیب های جدی که جوامع در حال توسعه از جمله جامعه ایران را تهدید می کند ، گسترش روز افزون کودکان خیابانی است که بدلیل گوناگون بخشی یا همه اوقات خود را در خیابان ها سپری می کنند و عمدتآ از طریق تکدی ، بزهکاری ، شغل های کاذب فصلی و امرار معاش می کنند .ویژگی عمده کودکان خیابانی این است که احساس امنیتی را که به طور طبیعی ، خانواده در طی مراقبت ، تغذیه ، آموزش و بازی با کودکان فراهم می کند بدست نمی آورند ، در نتیجه اصول اخلاقی حاکم بر جامعه و روابط موجود در آن از سوی افراد فوق مردود شناخته شده و اکثرا نیز تمایل به رفتارهای مجرمانه ، خود تخریب گرایانه همچون مصرف مواد ، بی بند و باریهای جنسی ، و نظایر آن دارند .این گروه از کودکان نسبت به خرده فرهنگ گروهی خود شدیدا پایبند بوده و از انسجام گروهی بالایی برخوردارند ، با این حال در مراقبت از خود سهل انگار بوده و حس هویت آنها باعث بیگانگی هر چه بیشتر شان از جامعه می شود .شرایط زندگی این گروه از کودکان بویژه در سنین اولیه به گونه است که امکان همنوایی با جامعه و هر گونه ساختاری را مشکل می سازد و در نتیجه بدلیل پرورش در چنین وضعیتی ، اثرات عمیقی بر ابعاد جسمانی ، هیجانی و عقلانی این کودکان بر جای می نهد که به ناچار تا سنین جوانی و بزرگسالی ادامه می یابد سرمایه اجتماعی بعنوان عامل تسهیل همکاری و هماهنگی که دستیابی به اهداف را با هزینه کمتر امکان پذیر می سازد، می تواند در چند سطح مطرح و مورد بررسی قرار گرفته شده است .جامعه آماری این پژوهش انجمن حمایت از کودکان کار مولوی می باشد وتعدادا نمونه۰۲۱ نفر که۰۶ نفر کودک کار و ۰۶نفر کودک عادی می باشد که با استفاده از روش پیمایشی وبا ابزار پرسشنامه بوده است. یافنه ها نشان می دهد که سرمایه اجتماعی خانوادگی در بین کودکان کار وعادی متفاوت است وسرمایه های اجتماعی در بین کودکان عادی بیشتر است همچنین اعتماد اجتماعی در بین کودکان عادی بیشتر است . کلید واژه ها :سرمایه های اجتماعی خانوادگی ،کودکان کار ، کودکان عادی ،اعتماد اجتماعی ،روابط اجتماعی