#صورت و معنا در نگارههای عرفانی ایران با تاکید بر داستان لیلی و مجنون )مکتب هرات و تبریز دو(
#خ، ۱۹۷ ص.: مصور
1
#یکی از وجوه مشترک ادبیات و نگارگری ایرانی، عرفان و تجربه معنوی هنرمندان این دو ساحت هنری است. ضرورت شناخت این ارتباط و چگونگی پیوند آنها بر مبنای عرفان اسلامی همواره میتواند موضوع تحقیقات عمیق قرار گیرد. تصویرگری لحظات عرفانی در نگارگری ایرانی سابقهای دیرین دارد. ایرانیان میل و ذوق گرایش به عرفان و عشق الهی و متعالی را از شاعران و عارفان کهن خود به ارث بردهاند. قریحهی قدم نهادن در وادی عرفان، همواده در ضمیر قهرمانان داستانهای عرفانی و عاشقانه ایرانی همچون لیلی و مجنون وجود داشته است. این رساله به رابطه عرفان اسلامی باتاکید بر مضمون عارفانه داستان لیلی و مجنون و نگارههایی با همین مضمون در مکتب هرات و تبریز دو پرداخته است و چگونگی ارتباط صوری و معنوی این نگارهها را با مقاصد عارفانه این داستان مورد توجه قرار داده است