#هدف تحقیق حاضر بررسی و مطالعه نماد درخت در هنر ایرانی میباشد. درخت از ابتدا در نقوش و طرحها به عنوان نمادی مقدس و آیینی بکار رفته است و گاهی نمادی از زندگی، جداسازی طرحها و نقوش و نماد زندگی نباتی تصویر شده است گل و بوته در کنار درخت در دوران اسلامی فضای روحانی و معنوی هنرمند را به تصویر کشیده و رنگهای سبز، قهوهای، قرمز و زرد هر کدام بیانگر حالات مختلفی بوده که نقاش را در بیان فضای خویش یاری میکرده است.
#عنوان پروژه عملی: دردمندان، استاد راهنما مرتضی اسدی