اثر رژيم دكستروز بر نقش كافئين در ضبط، تثبيت و فراخواني حافظه در موش
[مقاله]
/ علي اكبر مقدم نيا، ساناز يزداني
كافئين بطور وابسته به دوز سبب تقويت يا تضعيف حافظه مي شود. همچنين اثرات كاهش فراموشي ناشي از گلوكز در مطالعات قبلي اثبات شده است. مطالعه حاضر به كمك رفتار اجتنابي غيرفعال، به بررسي اثر كافئين بر ضبط، تثبيت و فراخواني حافظه و نيز تداخل احتمالي گلوكز در آن در موش سفيد كوچك (سوري) مي پردازد. موش هاي نر پس از توزين، شماره گذاري و به سه گروه تقسيم شدند. گروه مورد الف) دريافت شوك الكتريكي و تزريق كافئين با دوزهاي 25، 50 و 100 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن بدن بدون رژيم دكستروز، گروه مورد ب) دريافت شوك الكتريكي و تزريق كافئين دوزهاي سه گانه با رژيم دكستروز و گروه شاهد (دريافت كننده سرم فيزيولوژي). در تمام گروه ها فاكتور تاخير در قدم گذاري از سكو به كف سيمي محفظه در آزمون هاي ضبط، تثبيت و فراخواني حافظه مطالعه شد. داده ها پس از جمع آوري با تست هاي غير پارامتري آناليز شدند و اختلاف داده ها با P<0.05 معني دار تلقي گرديد. كافئين با دوز 25mg/kg باعث افزايش فراخواني حافظه شد. اما در دوز 100mg/kg نسبت به دوزهاي قبلي سبب كاهش فراخواني حافظه گرديد كه اين كاهش در حضور رژيم دكستروز، به افزايش معني داري تبديل شد (P<0.0001). بنابراين در حضور دكستروز اثر منفي كافئين با دوزهاي بالا روي حافظه تعديل مي شود.