بررسی اثر ضد استفراغ دهیدروبنزوپریدول در استفراغهای پس از عمل در بیمارانیکه بصورت انتخابی کاندید عمل سزارین بودند
[پایاننامه]
/شیوا ایمانی حصاری
؛استاد راهنما: فرشته نظیری
دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل
، ۱۳۷۶
۴۷ص.
: نمودار
چاپی
کتابنامه
دکترای عمومی
، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل
تهوع و استفراغ شایعترین عارضه بعد از عمل جراحی میباشد،که علاوه بر احساس نامطلوبی که برای بیمار ایجاد میکند،گاها"یکی از عوامل سندرم آسپراسیون ریوی میباشد. در این مطالعه هدف ، برسی اثر ضد استفراغ دهید روبنزوپریدول در استفراغهای پس از عمل جراحی می باشد.این تحقیق بر روی خانمهای بارداری که بصورت الکتیو کاندید عمل سزارین بودند ، انجام شده است . مطالعه طی یک پریود زمانی شش ماهه بر روی یک صد بیمار انجام پذیرفت . از این تعداد پنجاه نفر از بیماران بعد از تولد بچه دروپریدول بمیزان۵۰۰ دریافت کردند. پنجاه نفر دیگر در شرایط مساوی هیچ داروی ضد استفراغی دریافت نکردند. انتخاب نمونه ها بصورت تصادفی بوده و پس از انتخاب نمونه ، اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه های از قبل تنظیم شده ثبت میشد. علاوه بر هدف فوق الذکر، در این مطالعه سعی بر یافتن ارتباط میان میزان اثر دارو و فاکتورهایی از قبیل سن ، وزن و افت فشار خون بعد از عمل داشتیم .لازم ذکراست که دو متغیر سن ، حاملگی در تمام بیماران ثابت میباشد. برطبق نتایج بدست آمده میزان تهوع و استفراغ در گروهی که داروگرفته بودند به۵۴ و۱۲ در برابر گروه شاهد ( بدون دارو)۷۸ و۲۸ میباشد.تنها عارضه دروپریدول که در بیماران مورد مطالعه مشاهده شد، خواب آلودگی بود که۱۸ بیماران این عارضه را نشان دادند.