فیستولهای ادراری - تناسلی از زمانهای خیلی دور شناخته شده و در طی صد سال گذشته از نظر درمانی پیشرفت قابل ماحظهای نموده است . این فیستولها اغلب در خانمها و بخصوص بدنبال زایمان جراحی زنان مثل هیسترکتومی ایجاد می شوند. تشخیص فیستولها کار مشکلی نیست ولی تعیین مشخصات آنها جهت تصمیم گیری در روش درمانی اهمیت بسزایی دارد . بدین منظور از روشهای تشخیصی مثل رادیوگرافی و معاینه یورتروسیستوکپی زیر بیهوشی می توان استفاده کرد. بطور کلی نتیجه می گیریم که موفقیت در ترمیم فیستولها بخصوص فیستولهای پیچیده تناسلی - ادراری بستگی به چند نکته مهم دارد:۱- تعیین مشخصات فیستول مثل تعداد ، اندازه و محل.۲-رعایت اصول ترمیم فیستول.۳- انتخاب روش جراحی صحیح قبل و یا در حین عمل بسته به نوع فیستول و باید گفت که:الف - استفاده از امنتوم در ترمیم فیستولها(Omentoplasty )، نتایج موفقیت آمیزتری نسبت به سایر روشهای ترمیمی دارد .ب - دقت زیادی ، در موقع استفاده از امنتوم و آزاد کردن آن جهت حفظ پایه عروقی لازم است .ج - یکبار استفاده از امنتوم دلیل بر عدم استفاده مجدد از آن نیست .د -ترمیم فیستولهای حالبی - تناسلی نتایج بهتری نسبت به سایر انواع فیستولها دارد.