شیخ صدوق محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (م ۳۸۱ق).
علی اکبر شریف بن شریف الدین حسین
۱۰۷۲.
۳۶۲گ.، ۱۸س.
ربعی، ۱۲×۲۰.
کتاب حدیثی است که در تمام احدیث آن اسانید و سلسله روات ذکر شده است.
شیخ صدوق این کتاب را به نام صاحب بن عباد که دو قصیده خود را به منظور اهداء سلام و تحیت برای حضرت رضا علیه السلام سروده برای شیخ صدوق ارسال داشته، تألیف و نگاشته است.
آغاز: الحمد لله الواحد القهار العزیز الجبار الرحیم الغفار.
انجام: و قد آلیت علی نفسی ان لا افارق هذالمشهد ما بقیت.
نوع خط:
نوع جلد:
تزئینات نسخه:
نسخ.
تیماج خرمایی سرخ روی مقوا.
عناوین و نشان: شنگرف.
تملک حاج ملامحمدصادق در برگه آغازین مشاهده میشود.
مشتمل بر ۱۳۹ باب در بیان زندگانی و اخلاق و سخنان حکمت آمیز امام رضا علیه السلام و علل و فلسفه برخی از احکام.