دراین رساله به بررسی نقش جهاد در گسترش اسلام در سده ی اول پرداخته شده و از انجایی که گروهی از مستشرفان گسترش سریع اسلام در سده ی اول هجری را ناشی از لشکر کشی و فتح سرزمین های دیگر و اجبارمردم دانسته اند و تاثیر گزاری معنوی اسلام و نفوذ این ایین در قلوب مردم را نادیده گرفته اند و در میان عواملی که در این گسترش نقش داشته تنها به جهاد توجه نشان داده و از این رو اسلام را دین خشن جلوه داد اند در این رساله به بررسی مولفه های گسترش اسلام در سده اول هجری پرداخته ایم. بر این اساس از روش تحلیل تاریخی بهره جسته و به تجزیه و تحلیل سیر تاریخی گسترش ایین حیات بخش اسلام اقدام نموند و از راه بررسی جنگ هایی که در زمان پیامبر (ص)و پس از ایشان در داخل و خارج از عربستان صورت گرفته و تاثیری که در محیط آن روز بر جای گزاشته و نیز با برسی عوامل که در کنار جهاد در گسترش اسلام نقش ایفا نموده سهم جهاد را در این گسترش به دست اورده ایم . نخست به مفهوم شناسی واژه جهاد پرداخته و گفته ایم تعریف «جهاد»در اسلام با معنای جنگ و برداشتی که به صورت متداول از آن میشود متفاوت بوده و تنها در برخورد دو نیروی متخاصم خلاصه نمیشود در مرحله بعد به سیر تاریخی گسترش اسلام در زمان پیامبر (ص)و پس از ان توجه نموده و ثابت نمو ده ایم جنگ به خودی خود و به صرف یک حرکت نظامی باعث انتقال ایین اسلام به مناطق مختلف نگردیده است وسخن مستشرقین از روی سیاه نمایی چهره تابناک اسلام مطرح شده است و پیامبر (ص)برای کشور گشایی به جهاد نپرداخته اند و هدف ایشان از جهاد ،دفاع از حاکمیت اسلام و رفع موانع برای انتخاب ازادانه این ایین حیات بخش بوده است و از طرفی نتیجه گرفته ایم تمام فتوحاتی که پس از پیامبر (ص)انجام شده را نمیتوان منطبق بر الگوهای اسلامی دانست لذا اهل بیت پیامبر(ص)در این فتوحات شرکت نکرده و در جایی که مصالح اسلام و مسلمین در میان بوده است فقط در مقام مشورت خلفا به راهنمایی انان پرداخته اند.