اساسا کتاب نهج البلاغه دستاورد تلاش های علمی سید رضی در گرد آوری سخنانی از امیر المؤمنان است که از نظر جنبه های بلاغی وساختار های نحوی و ادبیاتی هنرمندانه تر و ظریف تراز سایر سخنان آن حضرت است. از این فهم درست و شایسته سخنان این کتاب ارزشمند متوقف بر فهم نکات بلاغی وقوانین ادبیاتی ای است که آن حضرت در این گفتارها به استعمال آن مبادرت ورزیده اند. این نوشتار تحت عنوان "اعراب و بلاغت نهج البلاغه (کلمات قصار1 تا150)" با عنایت به این مهم درصدد رمز گشایی این گفتار گهر بار است. در نوشته حاضراعراب کلمات قصار به صورت مفرد وجمله مورد بررسی قرار گرفته، ساختار بلاغی آن واکاوی گردیده و شاخصه های ادبی وبلاغی فراز های مورد نظر در سه حوزه معانی، بیان وبدیع با توجه به نظرات شارحان استخراج و ممیزات و نکات ویژه بلاغی تدوین شده و هر کدام در بخشی جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. هم چنین از آن رو که وظیفه اصلی فهم دقیق سخنان امیر المؤمنان علی (علیه السلام) است بررسی هر وجه از وجوه بلاغی وساختاری به عنوان شاخصه گفتارهای حضرت باید با نهایت دقت نظر وبررسی های کامل انجام شود. چرا که به کار بردن هر صنعت در فهم دگرگون این کلام مؤثر خواهد بود. هم چنین شاید در فهم کلام آن حضرت عوامل دیگری از جمله شرایط مکانی و زمانی دخیل بوده باشد. اما این مهم از آن جهت که نیازمند یک پژوهش بسیار وسیع است و از گستره ی پژوهش حاضر فراتر می رود، نوشتار پیش رو درحد بضاعت تنها به بررسی وجوه شاخص اعرابی و بلاغی پرداخته است.