روش شناسی مدیریت هدایتگری امیرالمومنین (علیه السلام)
[پایان نامه]
/ حسین مهدوی پور
؛ استاد راهنما: عبدالهادی مسعودی؛ استاد مشاور: سید منذر حکیم
: دانشگاه قرآن و حدیث (قم)
، ۹۲
۳۶۶ص
کلید واژه: هدایتگری أمیر المؤمنین (علیه السلام)، انسان هدایت شده، روش های هدایت، مدیریت معنوی.
چاپی
کتابنامه: ص. ۳۵۸ - ۳۶۲؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم حدیث(گرایش نهج البلاغه)
۹۲/۶/۳۱
۱۸/۷۵
موضوع هدایتگری ونحوه صحیح هدایت یافتگی از موضوعاتی است که اهمیت پرداختن به آن را می توان جزء بدیهیات دانست زیرا انسان که به قوه عاقله از حیوانات متمایز می گردد جز با هدایت یافتن نمی توان از این نیرو استفاده درستی بنماید ودرواقع تمایز خود را از سایر حیوانات نمایان سازد. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای وبا راهکارتحلیل محتوا احادیث امام علی (علیه السلام)( که تبعیت از ایشان برای رسیدن به هدایت واقعی مورد تأکید پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) بوده است.) برای یافتن انواع روش های هدایتگری مورد بررسی قرار گرفت. درضمن با توجه به تعریف مدیریت وانطباق آن با انواع روش های هدایتگری یکی از مهم ترین راهکارهای عملی شدن هدایت، نهادینه نمودن تقوا در وجود انسان تشخیص داده شد که باتحقق آن وبدون نیاز به نیروی کنترل کننده بیرونی، هرگونه خطا ومعصیت قابل جلوگیری خواهد بود. در ادامه با توجه به مضامین جملات وسیره عملی امیر المؤمنین (علیه السلام) اصول وروش های هدایتگری گوناگونی علاوه بر روش های مبتنی بر اصل فوق استنباط گردید که از جمله مهم ترین این روش ها می توان به موارد زیر اشاره نمود: انطباق با قرآن، پیامبر و اهل بیت (علیهم السلام)، عاقبت گرایی، حق مداری، انطباق ظاهر وباطن، آمادگی برای مرگ، عمل گرایی، هدف گیری صحیح ، اصلح گزینی، روش زمان شناسی، فتنه گریزی، نهادینه نمودن دیدگاه توحیدی با استدلال ها ی ساده فطری، اخلاص، روش خودشناسی، اصلاح نیت، تفکر با بصیرت، عمل عقلانی، اولویت گذاری، محاسبه نفس، تنظیم قوای باطنی، تذکر، دید ابزاری به مادیات، توکل، ابتلا، شکرگزاری عملی، رقابت در کسب فضایل، قصر أمل، دنیا گریزی، دوری از تفرقه، اسراف گریزی، توجه به کرامت انسان، تغافل، تناسب رفتاری، تجربه محوری، زمان شناسی، بلند همتی، قاطعیت در اجرای فرامین خدای سبحان و...