؛ استاد راهنما: محمد مرتضوی؛ استاد مشاور: ناهید مشایی
: دانشگاه قرآن و حدیث (قم)
۱۳۶ص
نقد، ملاكه معيار، سياست و...
چاپی
کتابنامه: ص. ۱۳۳ - ۱۳۶؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم حدیث(گرایش نهج البلاغه)
۹۱/۱۲/۱۰
۱۸
نقد وانتقاد به معناي(ارزيابي منصفانه)است وبه دنبال شناسايي وشناساندن نقاط ضعف وقوت، زشتي ها وزيبايي هاي سخن و عملكردافراد مي باشد. هدف اصلي يك منتقدبرطرف كردن نقاط ضعف، كاستي ها وعيب هاي آن است. درمكتب اميرالمؤمنين علي(عليه السلام) كه ريشه درمباني دين اسلام وسنت پيامبر(صلي الله عليه وآله)دارد؛نقد وانتقاد براي مردم يك وظيفه ونه يك حق است.امام علي(عليه السلام) با اين ديدگاه نشان مي دهدكه مردم نبايد در قبال جامعه وحكومت خود بي تفاوت ومنفعل باشند. امروز بشر به خود مي بالد كه حق انتقاد براي همه ي انسان ها رابه رسميت مي شناسد، ولي امام علي(عليه السلام) در1400 سال پيش اين مهم را بعنوان حق حكومت بر مردم بيان مي فرمايد. اما مهم ترازخودنقد چهارچوب ومعيارهاي نقد است. بررسي آموزه هاي امام علي(عليه السلام) مارا به اين راه رهنمون مي سازد كه صرف مطرح ساختن نقد درحوزه سياست كافي نيست؛بلكه رعايت معيارها وملاك هاي اصولي وصحيح يك نقد مهم ترازخودنقد است. درنظر داشتن مسائل مهمي چون شريعت واخلاق اسلامي، مصالح اسلام وكشور، موضوع مهم امنيت ملي ورعايت خطوط قرمز وپرهيز جدي ازساختارشكني ضمن نقد، ازنكات مهمي است كه در منش وسلوك علوي ازجايگاه مهمي برخوردار است. رعايت شرايط زمان ومكان نيزازمعيارهاي مهم نقداز ديدگاه مولاي متقيان(عليه السلام)است.