استاد راهنما: عباس پسندیده؛ استاد مشاور: احمد غلامعلی
دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
۱۳۹۲
۱۰۱ص
کلیدواژه: موعظه، موعظهشونده(اتعاظ)، عوامل موعظهپذیری، موانع موعظهپذیری.
چاپی
کتابنامه: ص.: ۹۸ - ۱۰۱؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم قرآن و حدیث
۶/۷/۱۳۹۲
۲۵/۱۹
مفهوم موعظه با تأمل در کتابهای لغت و معنای استعمالی به کار رفته در روایات به معنای هدایت پیامد محورِ بازدارنده است ولی گاه مردم از موعظه اثر نمیپذیرند و هدایت نمیشوند. مسأله اساسی اینجاست که با وجود بینقص بودن موعظه و موعظه کننده، چرا موعظه ایشان ناکارآمد میشود؟ با آن که ناکارآمدی موعظه به سه عنصرِ ارکان موعظه وابسته است اما هدف این پژوهش آن است که موارد تاثیر گذار در موعظه شونده را بررسی کند. یافته این پژوهش آن است که قرآن کریم از تقوی و ایمان، و روایات معصومان از واعظ درونی، عقل و زهد به عنوان عوامل پذیرش موعظه یاد کرده اند. در برابر عوامل، موانعی نیز وجود دارد که موعظه را بیاثر میکند.