بررسی تطبیقی تفسیر المیزان و تسنیم در حوزه روایات اسباب نزول
[سمینار]
/ شیما بیگی
؛ استاد ارزیاب: کاوس روحی
: دانشگاه قرآن و حدیث(پردیس تهران)
، ۱۳۹۱
۳۸ص.
کلیدواژه: تفسیر، علوم قرآنی، اسباب نزول، المیزان، تسنیم.
چاپی
کتابنامه: ص. ۳۶ - ۳۷؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی ارشد
علوم حدیث(گرایش تفسیر اثری)
۲۲/۱۲/۱۳۹۱
۲۵/۱۹
اسباب نزول بیان کننده روایاتی می باشند که طی حادثهای همزمان با نزول وحی روی داده وآیه یا آیاتی به گزارش آنها پرداخته یا حکم آن را بیان کرده اند. این روایات از دیدگاه مفسران علوم قرآنی از اهمیت زیادی برخوردار است. از مفسران معاصر شیعه، علامه طباطبایی و آیت الله جوادی آملی از مفسران مطرحی هستند که به نقل روایات اسباب نزول پرداخته اند اما مواجه ای انتقادی نسبت به آن داشته اند. علامه اکثر روایات اسباب نزول را نتیجه اجتهاد راوی می دانند،که خود این امر را رد نکرده اند و در بعضی موارد نیز اجتهاد کرده اند. از معیارهای پذیرش روایات اسباب نزول از دیدگاه علامه: انطباق روایت بر آیه قرآنی، موافقت آیه با زمان نزول، و در نهایت بررسی سند و متن روایات، نقد متن را مهم ترین ملاک می داند. آیت الله جوادی آملی همانند استاد خود روایات اسباب نزول را دستخوش اجتهاد راوی می دانند و تنها روایات صحیح السند و نقل قول از معصوم را می پذیرند. ایشان بسان علامه روایات شأن نزول را مقید آیه نمی دانند. رویکرد ایشان در بررسی روایات همانند استاد خود قاطعانه و صریح نمی باشد و با نوعی ابهام و تردید به روایات می نگرند. ایشان در بسیاری از موارد با استاد خود هم عقیده و از نظر او در روایات شأن نزول استفاده می کنند