موضوع این پژوهش تفسیر تطبیقی روایی سوره شریفه قصص از دیدگاه مهمترین تفاسیر شیعه و اهل سنت میباشد و روش آن کتابخانهای است. در این پژوهش روایات دو تفسیر گرانقدر نورالثقلین و الدرالمنثور به عنوان محور بحث قرار گرفته . مطالب در پنج فصل سامان پذیرفته است. در این پژوهش پس از بیان مفاد ظاهری آیات سوره قصص از دیدگاه مفسران امامیه و بیان مفاد روایی آیات از تفسیر نورالثقلین و الدرالمنثور، به مقایسه مفاد ظاهری با مفاد روایی و همچنین بیان افتراقات روایات تفسیری فریقین پرداخته شده است. گونهشناسی روایات تفسیری و بررسی آسیبهای اسنادی روایات معصومان در این دو تفسیر، همچنین بیان آموزههای هدایتی این سوره بر اساس آیات و روایات ذیل آن، بخشهای دیگر این پژوهش میباشد. در بررسی روایات این دو تفسیر مشخص گردید که از مجموع ۱۳۶ روایت نقل شده ذیل این سوره در تفسیر نورالثقلین، تنها تعداد ۱۷ روایت قول یا رای تفسیری مفسران میباشد و سایر روایات از معصومان صادر گردیده است که از بین آنها روایات صادر شده از امام صادق(ع) نسبت به سایر معصومان، از فراوانی بیشتری برخوردار میباشد. در صورتیکه از مجموع ۳۶۴ روایت نقل شده در الدرالمنثور تنها ۳۱ روایت از قول پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نقل گردیده است و سایر روایات، اقوال صحابه و تابعان میباشد که از بین آنها بیشترین روایت از قول ابن عباس نقل گردیده است. همچنین در این پژوهش پس از شناسایی گونههای روایات تفسیری، مشخص گردید که گونه تفسیری نسبت به سایر گونهها از فراوانی بیشتری برخوردار است. در بررسی آسیبهای اسناد روایات معصومان، بیشترین آسیب، در تفسیر نورالثقلین آسیب ارسال و در تفسیر الدرالمنثور، ضعف راوی میباشد که دامنگیر اسناد روایات گردیده است. و پس از اکتشاف آموزههای هدایتی این سوره معلوم گردید که آموزههای اجتماعی این سوره دارای بیشترین فراوانی، و آموزههای فقهی دارای کمترین فراوانی هستند