خداوند انسان راازبهشت عالم برزخی بیرون راند تا با دادن سیرانفسی که غایت آن معرفت و شهود است و سیرآفاقی که نهایت آن معرفت فکری است،او رابه بهشت خله و جاودانگی بردو به وصل واتصال معبودافتخارش دهد.پس در جهان کاری مهمتراز خودسازی نداردو آن مبتنی برخداشناسی است واصل آن خود جزنفس انسان چیزی نیست. دراین رساله بهاثبات نفس وماهیت و آثارآن وجودو همچنین مسیر حرکت و سیر آن تابه سرحد عروج، در فصول وبخشهای مختلف ازدیدگاه قرآن کریم و احادیث و همچنین فلسفه و عرفان اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است .