عنوان

بررسی تقیه درآیات و روایات وتاثیرآن درحدیث شیعه

IR

پ۳۰۰

فارسی

IR

بررسی تقیه درآیات و روایات وتاثیرآن درحدیث شیعه

[پایان‌نامه]

/معصومه‌نجفی مقدم

؛استاد مشاور: محسن میر باقری

دانشکده اصول دین، قم

، ۱۳۸۴

۲۱۱ص

چاپی

کتابنامه: ص.۱۹۴ -۲۱۱ ؛ همچنین به صورت زیرنویس

کارشناسی ارشد علوم قرآن وحدیث

، دانشکده اصول دین، قم

تقیه یکی از مفاهیم اصیل اسلامی است که خداوند آن را تشریع نموده و مقرر فرمود تا برای مومن به هنگامی که خود را قادر نمی بیند در برابر ستمگر پایداری و ایستادگی کند، سپری، و برای حفظ شرف و کرامت او پناهی باشد .تقیه منحصر به اسلام نیست، بلکه بر اساس آیات قرآن در میان ملتهای گذشته نیز مواردی از تقیه وجود داشته است.روایات بسیاری نیز از پیامبر اکرم(ص)و امامان معصوم(ع)در مورد اهمیت تقیه و ویژگیهای آن موجود است.فقها بر اساس این آیات و روایات تقیه را تقسیم بندی نموده اند.تقیه با شرایط سیاسی و اجتماعی رابطه تنگاتنگی دارد.امامان(ع)در شرایط خفقان علاوه بر اینکه به اصحاب سفارش می نمودند تا تقیه را رعایت کنند، خود نیز تقیه می نمودند .روایاتی در جوامع حدیثی شیعه موجود است که برخلاف فقه شیعه می باشد و از ائمه(ع)در شرایط تقیه صادر شده است. تقیه‌ای بودن برخی از این روایات از قرائنی که وجود دارد مشخص است.از نشانه‌های اصلی روایات تقیه‌ای تعارض آنها با دسته دیگری از روایات است که صدور آنها از معصومان مسلم است و مصادیق این گونه روایات بیشتر در حوزه روایات فقهی است که امامان(ع)جهت شناسایی آنها قاعده مخالفت با عامه را مطرح نموده اند. فقها نیز بر اساس این قاعده روایات متعارض ناشی از تقیه را که در کتب حدیثی به جا مانده را شناسایی نموده و حمل بر تقیه نموده اند.یکی از مهم ترین علل بقای روایات تقیه ای در میان جوامع حدیثی شیعه، قابلیت عمل به این روایات در شرایط خاص تقیه، در هر دوره می باشد که می تواند عاملی برای تقریب مذاهب و وحدت مسلمانان باشد.بر طبق روایات تقیه تا زمان قیام مهدی(عج)ادامه دارد

تقیه--جنبه های قرآنی

تقیه--احادیث

نجفی مقدم، معصومه

معارف، مجید، ۱۳۳۲-، استاد راهنما

میرباقری، محسن، ۱۳۲۸-، استاد مشاور

ایران

کتابخانه دانشگاه علوم و قرآن حدیث

P،/۳۰۰،پایان‌نامه

محل نگهداری: ۱-۱

نمایه‌سازی قبلی

p

TF

1

a

Y

Y