حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، مرکز مدیریت حوزههای علمیه خواهران
، ۱۳۸۵
ظ، ۲۷۱ ص
چاپی
کتابنامه:۲۷۱ - ۲۶۳ ؛ همچنین به صورت زیرنویس
کارشناسی
، حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، مرکز مدیریت حوزههای علمیه خواهران
یکی از مسائل مهم که از دیر زمان در بین مردم عموما و در بین اندیشمندان و متفکران هر زمان خصوصا مورد توجه و دقت نظر بوده است، بحث و بررسی در چگونگی خلقت موجودات گوناگون و در نهایت انسان بوده است.آدمی در طی قرون و اعصار مختلف به دنبال این حقیقت از هیچ کوششی فروگذار نکرده و در صدد رهیابی به پاسخ آن برآمده است.به همین خاطر از ابزارهای مختلف کمک گرفته و در این مسیر از تعالیم الهی نیز بهره برده است.انسان کامل برای رسیدن به هدف آفرینش فراز و نشیب هایی را پیموده و به این نکته رسیده است که مقصد، همان معرفت الهی می باشد.او برای اینکه به حقیقت وجودی خود دست یابد و با پیشرفت علم و دانش بشری در راستای معرفت الهی گام بردارد، دریچه های بینش و بصیرت را گشوده تا دل خفته ی خود را با نور ایزدی روشن سازند.و مجسمه ی جهل و نادانی را با روح شناخت و معرفت حق تعالی حیات بخشد .و سعی دارد با دو بال نیرومند علم و دانش و ایمان قلههای رفیع معرفت را کسب نموده و در مسیر تکامل و ترقی به هدف نهایی دست یابد.و لازمهی آن هم، سعی و کوششی بسیار در شناخت ذات باریتعالی می باشد.رمز حقیقی این ترقی نیز پی گیری و پی جویی کلیه ی سوالاتی است که در ذهن او، ایجاد و جرقهی کنجکاوی و جستجو به دنبال حقیقت را زده است و تا پاسخی درست را حاصل نیاورد،آرام نگیرد.یکی از سوالاتی که ذهن هر جستجو گری را به خود معطوف می دارد اطلاع و آگاهی از چگونگی خلقت انسان است .در این میان پیروان هر مکتب و آئینی با استمداد از آموزهها و دستورات آن می کوشند که به شبهات ذهنی خود پاسخ دهند.در مسیر پاسخ به این سوال از سویی، از منابع دینی و برداشتهای دانشمندان مسلمان در این خصوص و از سویی دیگر به منابع علمی و نظریههای دانشمندان علوم طبیعی پرداختهایم و سپس به نحوه ی استفاده از این دو منبع مهم و چالشهایی که در این زمینه بوجود آمده است و در نهایت به بهترین نظریه ای که با هر دو منبع هماهنگی بیشتری داشته است پرداختهایم