این رساله به بررسی خوف و رجا در آیات شریف قرآن و نهج البلاغه و احادیث در کتاب ارزشمند کافی پرداخته است. خوف و رجا از آثار تجلیات اسمای جمال و جلال حق تعالی و از موضوعات مهم در سیر تکاملی انسان است که ایمان واقعی بدون آنها ممکن نیست.خوف مانع و درمان غرور و رجا،مانع و درمان نا امیدی است.از آنجا که پس از قرآن مجید ،بهترین مترجمان وحی الهی روایات معصومین(ع)می باشند، برای بررسی دو واژه خوف و رجا از نهج البلاغه امام علی(ع) و کافی که مجموعه ای از روایات ائمه معصومین(ع)را شامل می باشد و کتب روایی و اخلاقی دیگر مرتبط با موضوع تحقیق بهره گرفته شده است .در فصل اول کلیاتی پیرامون تحقیق آورده شده و در فصل دوم واژه خوف و از انواع خوف و اینکه درجات و مراتب خوف و معرفت بستگی دارد و نتایجی که از بررسی این کلمه در قرآن و نهج البلاغه و کافی به دست می آید مورد بررسی قرار گرفته و در فصل سوم به بررسی رجا در آیات قرآن و روایات و ادلهای که سبب تقویت رجا می شود اشاره شده و در فصل چهارم به لزوم جمع بین خوف و رجا پرداخته و در نهایت در فصل پنجم نتیجه گیری بحث آورده شده است