؛استاد مشاور: محمد علی مهدوی راد، محمد حسین برومند
دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه تهران
، ۱۳۸۱
هفده، ۳۴۸ ص
چاپی
کتابنامه:۳۴۸ - ۳۳۷ ؛ همچنین به صورت زیرنویس
پایان نامه دکتری
، دانشکده الهیات ومعارف اسلامی، دانشگاه تهران
خداوند دین خود را در قالب((وحی قرانی))و(( وحی بیانی))بر پیامبرانش عرضه داشت.سهم عظیمی از وحی بیانی به صورت((آموزههای خاص دینی))تنها در اختیار وارثان علم پیامبر(ص)؛ یعنی ، اهل بیت(ع)قرار گرفت. که موضوع بخش مهمی از آن، قرآن و تفسیر ان است. از این رو در کنار بهرگیری از((ثقل اکبر))نیاز مراجعه به((ثقل اصغر))یعنی، ائمه(ع)، در مقام حاملان پیام الهی و شارحان کلام وی، امری ضروری و اجتناب ناپذیر می نماید.که در این میان دوران صادقین(ع)به سبب اهمیت آن در تاریخ اسلام و نقش روایات آنان در تدوین مکتوبات حدیثی از جایگاه ویژهای برخوردار است.لذا نگارنده این پژوهش، ضمن بیان مباحث مقدماتی مانند تفسیر، تاویل و اثر، تفسیر اثری و جایگاه آن، تفسیر اهل بیت(ع)و سیر تطور آن، از زمان پیدایش تا دوران باقریان(ع) نگاهی به اوضاع سیاسی، فرهنگی، اجتماعی آن دو بزرگوار افکنده، آن گاه با بررسی روایات منسوب به ایشان، ذیل آیات جزء سی ام قرآن دو بزرگوار دست می یابد.سپس در بخش اصلی رساله، روایات باقریان(ع)ذیل آیات جزء سی ام قرآن یک به یک مطرح و مورد بررسی قرار می گیرد