/ از: سید احمد بن محمد حسینی اردکانی ( -بعد از ۱۲۳۸ق)
؛ رحلی.۵/۱۹*۵/۲۹سم.۵۱۳ص.۱۹س.
بیشتر مطالب کتاب ترجمه از اسفار و شرح هدایه صدرالمتالهین است.
1
2
الحمد لله الذی دل علی ذاته بذاته چنین گوید محتاج برحمت خداوند غنی احمد بن محمد الحسینی عفی عنهما که در این وقت از مصدر جاه جلال یعنی شاهزاده فلک شوکت محمد ولی میرزا حکم مطاع به این تهی دست متاع دانش رسید که باید کتابی بلغت فارسی نوشته شود که مشتمل باشد بر اشرف فنون حکمت که عبارت است از فن الهی و طبیعی بنحوی که مبتدی از آن بهرهمند تواند بود و منتهی را بسر منزل اذعان...راه تواند نمود شبیه شرحی که وارث فضلای سلبقین محمد بن ابراهیم الشهیر بصدرا...بلغت عربی بر هدایه نوشته است...
...تفرقه و کثرت در آن کمتر و ضعیفتر میگردد و وحدت و جمعیت در آن شدیدتر و قویتر میشود.
وی هم زمان فتحعلی شاه و مولف سرور المومنین و شرح صلوات بوده و در دیباچه کتاب نوشته که «شاهزاده محمد ولی میرزا ازو خواست تا کتابی مشروح در فلسفه مانند شرح هدایه ملا صدرا به پارسی بپردازد و او این کتاب را در یک مقدمه، دو فن و خاتمه نگاشت».
نسخه نام کاتب و تاریخ کتابت ندارد.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
شکسته نستعلیق.
فرنگی سفید.
تیماجی ضربی سبز.
2
نسخه حاتشیههایی بدون نشان دارد بالای نخستین صفحه نسخه به شنگرف نوشته شده «مجلد اول از رساله شریفه مرآه الاکوان...» ، اما نسخه تمام است و نقصی ندارد.
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۶۸۹.
نک: ذریعه، 12/177، 13/361؛ نجوم السماء، 418، مولفین مشار، 1/354.