عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۱۰-۲۲۳۸۲
عربی
IR
شفاء
/ از: ابن سینا حسین بن عبدالله
: عبدالجلیل بن عبدالرحیم قرشی
، ۱۰۲۵ق.
؛ رقعی. ۵/ ۱۰*۱۹ سم. ۳۱۰ص. ۲۰س.
تصحیح شده و کاتب نسخه خود آن را مقابله و تصحیح و نسخه بدل‌ها را نیز ثابت کرده و فقراتی گویا از میرداماد (که در آن وقت زنده بوده) با نشان «م ح ق دام ظله العالی» در کنار برخی صفحات نسخه آورده. حاشیه‌های بسیاری نیز بدون نشان نوشته.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق زیبا و ریز.
عنوان‌ها (فصل‌ها و صفحه‌ها) به شنگرف است.
شکری رنگ ضخیم.
تیماجی مشکی.
1
1
2
بر پشت آخرین برگ نسخه، قسمت اول گواهی قرائت و شاید اجازه روایتی است برای عبدالجلیل کاتب نسخه و جای تاسف که دنباله آن در نسخه نیست. نوشته مزبور چنین است: «(بسمله) الحمد لمن نوراکرم الاعیان و افضل الاکوان العبر عنه بعین العیان و امجد مافی حیطه الزمان الذی هو نوع الانسان بسطوع شروق البرهان عن افق الجنان سیما نبیه المبعوث الی الانس و الجان المتفضل علی سایر مقولات علام الامکان المتنزین سماء مجده بیرون الهدایه و الایقان...علیهم صلوات الملک المنان...فاعلموا ایها الاخوان و جعده اهل العرفان الذین تهب علی زوار عقولهم نسمات الرحمان فی کل زمان و اوان انه فرا علی البارع الفاضل الفائق الکامل...ابن عبدالرحیم القرشی النبیل مولانا عبدالجلیل قرائه من منهج التدقیق و طریق التحقیق...».
در این نسخه فهرست فصل‌های هر یک از مقاله‌ها در آغاز آن مقاله شده و فهرست نخستین مقاله در آغاز نسخه بدین‌گونه است: « (بسمله) المقاله الاولی من الفن الخامس من الجمله الاولی...و هی اثنی عشر فصلا فصلا فی الدلاله علی الغرض من هذا الفن فصل 2 فی مرتبه کتاب البرهان فصل 3 فی ان کل تعلیم و تعلم فبعلم قد سبق...فصل 12 فی مبدء البرهان...».
این نسخه را مرحوم ملا علی نوری نیز دیده و چند فقره حاشیه بر آن نوشته (با نشان فقیر نوری).
1
1
1
نسخه در کتابخانه مرحوم تنکابنی بوده و صد یادداشت از او بر پشت نخستین برگ کتاب و نیز تعلیقه‌ای بر کنار ص 10 مربوط به فصل 3 از مقاله اول برهان «فی ان کل تعلیم و تعلم فبعلم قد سبق» موجود است.
همچنین یک برگ کوچک در میان صفحات نسخه است که مرحوم تنکابنی چند شعر نوشته در ص 20 دو فقره حاشیه با نشان «ا ه م» است و زیر یکی از آنها نوشته «نقل من خطه».
روی یک برگ اضافی اول نسخه این دو رباعی به خط او دیده می‌شود: مژگان نبود بگرد چشم من زار/ غیرت بره نظاره‌ام ریخته خار، در چشم، سیاهیم نه از مردمک است/ جذب نگهم ربود خال از رخ یار، گفتم که چه خال است بدان شیرینی/ گفتا تو سلیم و ساده و مسکینی، در آینه جمال من خالی نیست/ تو مردم چشم خود در آن می‌بینی.
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۵۹۷.
منطق شفا و تنها برهان (فن 5 از منطق) است.
فلسفه
۱۹۰۹
ابن سینا، حسین بن عبدالله،۳۷۰ -۴۲۸ق
ایران
کتابخانه مجلس شورای اسلامی
20120928
14-00427.pdf
فهرستنویسی قبلی
MF
87856
1
Y
