/ از: عبدالنبی بن خلف بیک قزوینی فخر الزمانی (زنده در۱۰۴۱ق.).
ق ۱۳ق.
رحلی. ۲۱/۵*۳۰سم. ۱۰۶۴ص. ۲۰س.
1
2
ستایش خداوند بخشنده را که باز آفرید از عدم بنده را که طریق معرفتش را بقدم تفکر و اجهاد پوید بو که گوهر مقصود جوید... .
... در قصص الانبیاء مسطور است که راتب نومیه خوان احسان فرعون... و مال او را بتو دادیم موسی بدین خبر دلخوش شده مدتی در انتظار به سر برد روزگاری برین برآمد.
فخر الزمانی مولف تذکره میخانه دارای چهار صحیفه و هر صحیفه در دوازده باب و هر باب مشتمل بر دوازده مجلس. فخر الزمانی در این کتای داستانهای شیرین و سرگذشتهای دلپذیر آورده و آداب و سنن مذهبی را با آنها آمیخته است.
از زندگی عبدالنبی فخرالزمانی قزوینی اطلاع کافی در دست نیست جز همان که خود او در پایان مرتبه دوم تذکره میخانه آورده و به نوشته پروفسور محمدشفیع خان تنها تذکرهای که از فخرالزمانی ذکری کرده، تاریخ محمد شاهی تالیف خوشحالچد است، محمدشفیع خان در مقدمه ممتع خویش بر میخانه (که در چاپ مجدد آن به کوشش گلچین معانی بار دیگر عینا چاپ شده) درباره زندگی او تحقیق وافی کرده است.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
فرنگی.
مقوایی با عطف و گوشه تیماج مشکی.
1
ناقص (از پایان). عنوانها نوشته نشده و جای آنها سفید است.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۱۷۶-۴۱۷۷.
نک: تذکره میخانه به کوشش و با حواشی گلچین معانی، ۶۵۸-۷۸۳ و مقدمه پروفسور محمدشفیع بر میخانه صفحه نه تا بیست و سه؛ ریو.