غزال از پنجه گرگ و گوزن از برثن ضرغام/ حمام از چنگل باز و تذرو از مخلب عنقا
زنعلینت مشرف فرق عرش و تارک کرسی/ برهنه پای رفت موسی اگر بر سینه سینا
عیب است عظیم بر کشیدن خود را/ از جمله خلق برگزیدن خود را
از مردمک دیده بباید آموخت/ دیدن همه کس را و ندیدن خود را
تمت الکتاب... فی غره شهر صفر المظفر ۱۲۳۹.
مولف برادر بزرگ لطفعلی بیگ آذر صاحب آتشکده و در گذشته ۱۱۸۵ق. (آغاز نسخه ما افتاده و انجام آن نیز با نسخههای سپهسالار و دانشگاه تفاوت دارد و کمی بیشتر از آنها شعر دارد).
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
عنوان و نشان شنگرف.
سفید فرنگی آهار مهره.
تیماج مشکی مقوائی دارای ترنج و نیمترنج.
1
ناقص، (آغاز افتاده). در صفحات ۳-۴ یادداشتی است در بیان اصطلاحات صوفیه که کاتب اصل اصطلاح ننوشته و جایش را سفید گذارده است آغاز یادداشت چنین است: ... تصفیه قلب است از کدورات قلب عبارت است از آنچه بنده را از خدای یتعالی بازدارد، عبارت است ترک دنیا، عبارت است از محافظت جوارح از ما سوی الله و توجه به حق، عبارت از اضمحلال رسوم و اندراج به علوم حقیقت محمدی صلی الله علیه و آله. در گوشه و کنار برخی از برگها یادداشتهایی از عباسقلی خان سپهر و ملک الشعراء بهار نوشته شده است.
در میان بیتها نامهای شاعران به شنگرف یاد شده است. در پایان نسخه یادداشتی از فتحعلی بن لسان الملک ملک المورخین در ۱۳۲۴ق. نوشته شده است.
3
مهرهایی از «سپهر» در حواشی برخی از برگها نقش شده است.