متن کتاب در بالای برخی از برگها نوشته شده. ۹ صفحه در آغاز و ۷ صفحه در پایان سفید است.
1
در پایان نسخه یادداشت تملک محمدعلی بن حاجی خسرو بن ولیعهد قاجار مورخ ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۰۰ق. دیده میشود.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۰۱۹.
نک: ذریعه، ۲/ ۷ و ۱۳/ ۳۸۶؛ کشف الظنون، ۲/ ۳۰۷؛ معجم المولفین، ۱۳/ ۱۸۴؛ الاعلام زرکلی، ۹/ ۱۶۲.
بر فوائد البهائیه در ریاضیات. حاجی خلیفه فوائد را از عمادالدین عبدالله بن محمد خدام بغدادی دانسته است. صاحب ذریعه پس از آوردن سخن حاجی خلیفه گوید فوائد از مولا عبدالله بن محمد بن عبدالرزاق است و آن را برای بهاءالدوله محمد بن محمد جوینی در سال ۶۷۵ق. ساخته است.
این شروح نیز بر فواید نوشته شده است:
۱. شرح مولی عبدالعلی بیرجندی ( -۹۳۴).
۲. شرح کمالالدین حسین فارسی بنام اساس القواعد فی اصول الفوائد که در کشف الظنون معرفی شده است و در ذریعه به کمالالدین حسین بن عبدالحق اردبیلی نسبت داده شده است.
۳. شرح کاشانی (جای سخن). این گزارش به قال اقول است و کاشانی آن را برای محمد بن مخدوم فضلالله نوشته است.