سپاس و ستایش ان خداوندی را که واجب الوجود است... .
... بتقلید می کند و در حکمت بعلم و الله اعلم بالصواب.
تمت کتاب اخوان صفا من تصانیف احمد بن اسمعیل المعروف به ابن نارچی بعون الله الملک الوهاب به تاریخ غره شهر ذیقعده سنه ۱۰۶۲ علی ید اضعف عباد الله علی خان بن علی بیک سمت تحریر یافت. اگر ضبط این کاتب در دست باشد باید گفت مترجم این رسایل احمد بن اسمعیل معروف به ابن نارچی بوده است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
تحریری روشن.
عناوین به همان خط به سرخی نوشته شده.
امیری رگه دار شکری اهار مهره کرده.
میشن سیاه ضربی برگردان دار که عطف ان را از تیماج به همان رنگ سجاف انداخته اند.
ماخذ فهرست، مجلد چهارم، صفحه ۲۸۸۰- ۲۸۸۱.
رسائل اخوان الصفا مجموعه ای است از پنجاه و دو رساله که هر رساله در یکی از علوم و فنون متداول زمان است و اعضای جمعیت اخوان الصفا که جمعی از بزرگان دانشمندان اواسط قرن ۴ ق بوده اند در حدود سال ۳۵۰ ق ان را نوشته اند و هیچ یک از مولفین این رسالات به نام خود اشاره ای نکرده اند. ان جه تاکنون معلوم شده این است که مشاهیر و زعمای این جماعت که مولفین این رسائل و همه تمایل به تشیع داشته اند و شاید به همین جهت نام خود را کتمان کرده اند: ابوسلیمان محمد بن معشر بستی مقدسی و ابو الحسن علی بن هارون بن یحیی زنجانی و ابو احمد محمد ابن احمد مهرجانی نهرجوری و ابوالخیر زید بن رفاعه هاشمی و ابو الحسن علی بن رامیناس عوفی بوده اند. از این ۵۲ رساله ۱۲ رساله ( معلوم نیست چگونه تصور فرموده اند که این کتاب ترجمه ۱۲ رساله از رسائل اخوان الصفا است و حال ان که این نسخه و چندین نسخه دیگر از این ترجمه که اکنون در دسترس داریم ترجمه و ملخص ۵۲ رساله است. درباره اخوان الصفا و رسائل اخوان الصفا نک: تاریخ ادبیات دکتر صفا، تاریخ ادبیات صفا، تاریخ ادبیات براون، موسوعات العلوم احمد زکی، طبع قاهره، معجم المطبوعات، مقدمه رسائل اخوان الصفا چاپ مصر، اکتفاء القنوع دکتر ادوارد فاندیک و دانشگاه ۳/ ۳۴۵- ۳۴۶. ) را که در حکمت است، در اواخر قرن ۸ ق کسی که نام خود را نیاورده ترجمه کرده است و همین نسخه است که نام ان را مجمل الحکمه گذاشته اند و در بمبئی چاپ شده است. در بیشتر نسخه های این کتاب و از ان جمله در نسخه چاپی، در مقدمه قید شده است که این ترجمه را در زمان «سید بهاءالدین سیف الملک شجاع الملک شمس الخواص تیمور گورگان» کرده اند. این مطلب در این نسخه نیست ولی در نسخه دیگر که وصف ان پس از این خواهد امد نوشته شده و چنان می نماید که کاتب این نسخه از قلم انداخته باشد. القابی که در این مقدمه به تیمور گورگان داده شده در هیچ جای دیگر سابقه ندارد و برای پادشاه جابری چون تیمور بسیار کم است و شباهتی به القابی که در زمان او رایج بوده است ندارد و چنان می نماید که در اصل، تیمور نام یکی دیگر از امرای قرن ۷ ق و یا ششم بوده است و ناسخان کتاب، کلمه گورگان را که در ذهنشان بوده است بر ان افزوده باشند در هر صورت اگر هم در زمان تیمور ترجمه شده باشد چنان که سبک انشای کتاب می رساند می بایست در اواخر قرن ۸ ق (علاوه بر اینکه سبک نگارش این ترجمه از قرن ۸ ق بسیلر کهن تر است، نسخه ای از ان در دست است که تاریخ کتابت ان ۶۶۷ ق است.) این کار کرده باشند.