/ از: اوحدالدین محمد متخلص به انوری پسر وحیدالدین محمد بن اسحاق ابیوردی یا خاورانی.
محمد صالح حسینی.
۱۰۲۵ق.
وزیری. ۱۶*۲۵سم. ۴۲۳گ. ۱۵ بیت.
وفات انوری را در ۵۴۷ و ۵۷۵ و ۵۸۳ نوشتهاند. به شهادت اشارات تاریخی که در دیوان وی یافت میشود قول اول باطل و شهرت استخراج قران و انحراف مردم از انوری در اثر عدم ظهور اثر آن، قول آخر را (۵۸۳) تایید مینماید.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق خیلی خوب.
عناوین مطالب با شنگرف است.
یک سرلوح ظریف در اول نسخه میباشد و تمام صفحات مجدول به طلا و زنگار است.
بخارائی.
ضربی و سوخته معرق طلا پوش.
1
2
بر برگی که پیش از برگ نخستین میباشد و پشت صفحه نخستین یکی از مالکین اخیر یادداشتی کرده، نام وی را محو کردهاند و پشت آخرین صفحه یک قطعه رباعی در تاریخ وفات سید اسماعیل نام که از علما بوده در ۱۱۹۰ق. نوشته شده است. [بر پشت آخرین برگ این نسخه دو قطعه دو بیتی (در دوزان) به قلم شکسته نستعلیق خوب در ماده تاریخ مسافرت سیدمهدی (از علماء و عرفا) قطعه نخست:
میر سیدمهدی آن فاضل که از لطف خدا/ در میان اهل عرفان رتبه او عالی است
رفت چون از این ولایت از پی تاریخ آن/ فی البدیهه عقل گفتا جای سید خالی است
قطعه دوم.
خورشید سپهر دانش و فضل و کمال/ سیدمهدی ولی حی متعال
زین شهر چو رفت از پی تاریخش/ گفتیم که رفت رونق از مسجد حال
چنانکه ملاحظه میگردد ماده تاریخ در هر دو قطعه بالا: «جای سید خالی است» و «رفت رونق از مسجد حال» مطابق ۱۱۹۰ق. است. (حائری)].
عبدالله منشی طبری در حواشی برخی از صفحات به خط شکسته خوب مطالبی یادداشت کرده.
1
در ۱۲۷۸ق. متعلق به عبدالله منشی طبری بوده که مصحح شرح قاموس و از منشیان دانشمندان این عصر میباشد.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۷۶-۱۴۷۷.
شامل قصائد و مقطعات و غزلیات و رباعیات مرتبه به ترتیب حروف تهجی و در ح ۱۲۰۰۰ بیت میباشد و بدین شعر شروع گردیده است:
صبا بسبزه بیار است دار دنیی را/ نمونه گشت زمین مرغزار عقبی را