قسمتی از این این کتاب در بمبئی به سال ۱۲۷۵ق. و دیگر بار در تهران با افزودههایی به کوشش مرتضی مدرس گیلانی در سال ۱۳۴۱ش. چاپ شده است.
1
2
(یک یا دو برگ افتاده): ... ان هو الاوحی یوحی است بخطاب مستطاب نحن احسن القصص شرف اختصاص ارزانی داشت و روایات معجز آیات نبوتش را بغایت...
پی تاریخ و نامش فکر کردم / خرد گفتا که هست این نکته جامع
چو در واقع نگارستان چنین است...
نسخه ما مصرع آخر را ندارد: «از آن آمد نگارستان واقع» = ۹۵۹.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
تزئینات نسخه:
تزئینات جلد:
نستعلیق خوش.
عناوین به شنگرف.
صفحات مجدول به شنگرف و یشمی و زر و سیاه.
صفحه اول و آخر بین سطور به زر تزیین شده و در انجام طرفین با گل و بوته آراسته شده است.
تیماج فندقی با ترنج و سرترنج.
ماخذ فهرست: جلد ۳/۴۰، صفحه ۲۲۸-۲۲۹.
نک: گلپایگانی ۲/۷۰۳؛ نسخههای فارسی منزوی ۶/۴۲۰۷؛ آستان قدس ۷/۴۱-۴۳و ۹/۲۱و الفبایی ۵۸۸؛ ملک ۴/۸۳۱-۸۳۲؛ الهیات مشهد ۱/۲۶و ۲/۵۰۲؛ مجلس ش ۱۳۶۷۶؛ ریو ۱/۱۰۶؛ استوری ۱/۱۱۴؛ الذریعه ۲۴/۳۰۸؛ مشار ۳۴۷.
در سال ۹۵۹ق. (موافق جمله «نگارستان واقع») در دیبول هند به هنگام بازگشت از حج به نام شاه طهماسب (۹۳۰-۹۸۴ق) به انجام رسانیده است. تاریخ کوتاهی است از رویدادها از تولد پیامبر (ص) تا پادشاهی آق قویونلو همراه با حکایتها و تمثیلها و مولف از سی و یک منبع مورد استفاده خود در مقدمه یاد کرده است.