عبدالکریم بن شهابالدین ساکن قصبه تلاجه در نهرواله (هند).
احتمالا سده ۱۰ق.
۵۳۰ص. ۲۸س. ۲۵*۱۵/۵سم.
اهدایی محمدعلی کریمزاده تبریزی.
تالیف این کتاب در شب جمعه اول ماه شوال سال ۷۳۷ق. به پایان رسیده است.
1
2
آغاز افتاده: لا یدری لم صل فاذا وجد ذلک احدکم فیسجد سجدتین و هو جالس متفق... عن ابیسعید قال قال...
و عن بهز بن حکیم عن ابیه عن جده انه سمع رسولالله صلیالله علیه و سلم یقول... و قال الترمذی هذا حدیث حسن.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین شنگرف.
مقوا، عطف تیماج قهوهای سوخته.
1
2
در چند ورق اول که نونویس و الحاقی است فهرست مطالب کتاب آورده شده.
به ندرت حاشیهنویسی شده و تصحیحاتی بر متن در حواشی اضافه گردیده.
2
یادداشت وقف کتاب از عبدالله افندی قرهبیکاری به تولیت سیدعثمان قرهبیکاری با مهر واقف در اول نسخه.
ماخذ فهرست: جلد ۳/۴۰، صفحه ۱۹۰.
نک: گلپایگانی ۸/ ۴۳۲۸؛ مرعی ۵/۲۶۱؛ مجلس ش ۷۲۳۷-۲۹۹۶؛ ملک ۱/۴۹۸؛ آستان قدس ۵/۲۸۵؛ کشف الظنون ۲/۱۶۹۹؛ معجم المطبوعات سرکیس ۱/۶۲۷.
کتاب مصابیح السنه، تالیف حسین بن مسعود فراء بغوی (۵۱۶ق.) اثری مشهور در احادیث اهل سنت است. مولف در مقدمه آن اثر را ستوده، ولی نواقصش را گوشزد کرده است. لذا وی در این اثر تذییل ابواب کرده و صحابی را که حدیث از او ذکر شده و نیز کتابی که ار آن اخراج شده را ذکر کرده و بر هر بابی حدیث صحاح و حسانی را به عنوان فصل سوم اضافه کرده است. این اثر در رمضان ۷۳۷ق. پایان یافته و هر باب در سه فصل مرتب شده است: