بسمله. الحمدلله الذی بیده مقالید الامور و السرور و بیده مفاتیح الخیر و الشرور و اخرج اولیائه من الظلمات الی النور... اما بعد فان مفتاح السعاده المعرفه و الایقان و منبع الشقاوه...
و مشایخی و احبابی و جمیع اصحاب الحقوق الوارداه علی من المسلمین و المسلمات الاحیاء منهم و الاموات انک سمیع قریب مجیب الدعوات یا رب العالمین آمین.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین شنگرف.
مقوا با روکش کاغذ ابر و باد، تیماج قهوهای.
1
یادداشت تولد «صالح بن محمدبن حاجی احمد» در شوال ۱۲۹۲ق. و «شاهره بنت محمدبن حاجی احمد» در شوال ۱۲۹۵ق. در اول نسخه و تاریخ ولادت «اسیه بنت اسحق افندی» ۲۴ ذیحجه ۳۱[۱۳]ق. با چند شعر عربی و یک حدیث در اول کتاب یادداشت شده است.
ماخذ فهرست: جلد ۳/۴۰، صفحه ۱۰۶-۱۰۷.
نسخه نادر الوجودی است که نظیر آن را نیافتم. مولف در مقدمه به نام خود به وجهی که گذشت، اشاره نموده و از برادر خود اسماعیل افندی که گویا به خواهش وی این کتاب را ترتیب داده، اشاره دارد. این رساله آمیخته به نظم است و به مناسبتهایی اشعاری از شعرای عرب میآورد و عمده عناوین آن «اعلم یا اخی» است و فراوان به احادیث نبوی استمساک جسته و حکایاتی لابه لای کلام به اقتضا میآورد. از برخی عرفا چون جنید، حسن بصری نام برده و نیز از برخی راویان چون عبدالله بن مسعود، سهل بن معاذ، ابن ماجه، ابی حنیفه، انس، سهل، امام شافعی و مالک، علی (ع)، قدوری و دیگران نقل حدیث و روایت نموده است.
این رساله غیر از هدیه الاخوان و تحفه الاخلان مصطفی بن علی طریقتچی امیرافندی (۱۱۴۳ق.) است (نشریه ۱۱ و ۱۲/ ۴۶۷) و همچنین غیر از تحفه الخلان فی تحقیق الکفر و الایمان محمدبن محمد مومن البانی (قرن ۱۳) است که نسخهای از آن در فهرست الهیات مشهد (۲/ ۳۷۴) معرفی شده است.
متفرقات:
- در آخر چند بیت و قصیدهای با مطلع: خلیلی هل کی فیکما من مرافق / صدیق صدوق فی الموده رافق (ص۵۳-۵۶)