در تشویق به تصفیه باطن تا انسان به مقام حقیقت بتواند رسیدن، و بیان اعمال و عبادات ظاهر شریعتی و باطن حقیقتی و بعضی آداب مخصوص اهل حق و حقیقت، به روش اهل تصوف و عرفان و نقل بعضی از روایات و گفتههای بزرگان عرفا، در بیست و چهار فصل به عدد حروف «لا اله الاالله محمد رسولالله» و ساعتهای شبانهروز، بدین عناوین:
الفصل الاول: فی بیان رجوع الانسان الی وطنه الاصلی.
الفصل الثانی: فی رد الانسان الی اسفل السافلین.
الفصل الثالث: فی حوانیت الارواح فی الجسد.
الفصل الرابع: فی بیان عدد العلوم.
الفصل الخامس: فی بیان التوبه و التلقین.
الفصل السادس: فی بیان اهل التصوف.
الفصل السابع: فی بیان الاذکار.
الفصل الثامن: فی شرایط الذکر.
الفصل التاسع: فی رویه الله تعالی.
الفصل العاشر: فی الحجب الظلمانیه و النورانیه.
الفصل الحادی عشر: فی بیان السعاده و الشقاوه.
الفصل الثانی عشر: فی الفقر و التسمیه بالصوفیه.
الفصل الثالث عشر: فی الطهاره الباطنه و الظاهره.
الفصل الرابع عشر: فی صلاه الشریعه و الطریقه.
الفصل الخامس عشر: فی طهاره المعرفه فی عالم التجرید.
الفصل السادس عشر: فی زکاه الشریعه و الطریقه.
الفصل السابع عشر: فی صوم الشریعه و الطریقه.
الفصل الثامن عشر: فی حج الشریعه و الطریقه.
الفصل التاسع عشر: فی الوجد و الصفاء.
الفصل العشرون: فی الخلوه و العزله.
الفصل الحادی و العشرون: فی اوراد الخلوات.
الفصل الثانی و العشرون: فی الواقعات فی المنان و السنه.
الفصل الثالث و العشرون: فی بیان اهل التصوف (فرقهم).