/ از: مظهر استرآبادی محمدصادق بن رضا حسینی (قرن ۱۳ق.)
مدرسه حاج صالح استرآبادی.
محمدصادق بن محمدرضا حسینی متخلص به مظهر استرآبادی.
چهارشنبه ۲۱ رجب ۱۲۴۱ق.
ص ۱۴۴-۱۷۳.
۱۳/۵*۲۱/۵سم. ۱۰۸گ. ۱۹س.
مولف این رساله را بدستور و به نام فتحعلی شاه قاجار در ۱۲۴۱ق. نگاشته است.
1
2
بسمله. رساله در لغت فرس. بدان اصلحک الله که هر چند تفاوت در السنه و اختلاف در لغات بیش از آنست که... باب الالف آسا. دهان دره باشد و آن از ملالت یا غلبه خواب باشد...
شیانی درمی بود ده هفت که وقتی خراسان زدندی و خرج کردند و شیان جزا و مکافات بود.
نسخهای دیگر از آن در کتابخانه دفتر تبلیغات اسلامی در قم به شماره ۱۰۱۸ نگهداری میشود که در فهرست آنجا نام مولف مجهول مانده ولی در نسخه حاضر که به خط مولف است و مقدمه او را دارد، به نام مولف تصریح شده است.
نوع خط:
تزئینات متن:
رکابه نویسی:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
عناوین شنگرف.
دارد.
تیماج مصنوعی.
3
در آخر نسخه مهر بیضوی به نقش «عبده محمدحسین».
ماخذ فهرست: جلد ۴۸، صفحه ۲۲۱-۲۲۲.
نک: کتابخانه مرکز اطلاعات و تحقیقات اسلامی، ۲/ ۲۷۵.
در مقدمه گوید: «مجموعهای از لغاتی است که شعرا را بدان احتیاج افتد و اصحاب نظم و نثر را دستگیری معتبر و دستوری ما گذر باشد... زحمت بسیار کشیده و از دواوین شعرای متقدم و سایر متعلمان این مختصر در لغت فرس جمع کرد و آنچه متقدمان هر لغتی را بیتی استشهاد آوردهاند، آن لغات را قصاید و مقطعات ساخت و... ابواب آن مرتب شد به حروف تهجی و آخر لغات را اعتبار کرده که اطلاع زودتر حاصل میشود».