در آخرین برگ یادداشتی از عبدالله منشی مازندرانی به خط شکسته زیبا و مورخ 1268ق دیده میشود.
1
2
قال ابوالهذیل العلاف: وجد علی الواثق فامر بحبسی فبینا انا فی مجلسی فی لیله اذا انا بمنادی ینادی یا ابالهذیل العلاف اجب داعی امیرالمومنین...قال: فخرجت من السجن... .
...قال ابوالهذیل قلت یا امیرالمومنین ما رایت للشاب نظیرا...من ولد علی بن ابیطالب علیه السلام.
در ذیل هیچ یک از رسالهها رقم کاتب و تاریخ موجود نیست.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ تحریری.
عنوان و نشان شنگرف است. و جای برخی از عنوانها نیز سفید است.
اصفهانی.
تیماجی زرد رنگ.
3
در پشت نخستین برگ 4 عدد مهر مربع شکل از مالکها هست و نقش دو مهر «جعفر بن محمد سلطان العلماء» است و یک مهر از مالک دیگر: محمد حسن الوجادی در 1122 با این نقش «اللهم صل علی محمد و آل محمد سنه 1094» و مهر دیگر با نقش «لافتی الاعلی» میباشد.
ماخذ فهرست: مجلد چهارم، صفحه ۳۰۲۲.
نک: ریحانه الادب، 5/194.
مناظرهای است بین ابوالهذیل علاف، زفر بن هذیل ( -158) و یکی از پسران حضرت علی (ع) در مجلس واثق خلیفه عباسی. او یکی از رجال حدیث مذهبی حنفی به شمار است.