عنوان

احوال شیخ الرئیس (رساله در ...)

۱۰-۲۴۱۸۶

عربی

احوال شیخ الرئیس (رساله در ...)

[نسخه خطی]

: زمان پسر محمد طاهر اصفهانی

٬ ۱۱۰۷ق.

ص ۵۶۶-۵۷۶.

؛ نیم خشتی. ۱۱*۲۰سم. ۵۷۶ص. ۱۵س.

نیمه نخستین این مجموعه یعنی از رساله ۱ تا ۱۴ این مجموعه کهنه‌تر و به قلمی دیگر نوشته شده است.

1

2

بسمله و بعد فقد سالونی اصدقای عن احوال الشیخ الرئیس حجه الحق افضل المتاخرین ابوعلی الحسین بن عبدالله بن سینا البخاری روح الله رمسه و قدس نفسه فی مده عمره فکتبت هذه الاوراق فی من شرطه. کان ابوه رجلا من اهل بلخ من الکفاه و العمال و انتقال الی بخارا فی ایام الامیر الحمید ملک المشرق ... .

رضاک و قطعت علیک جنونی من جواهرها سلکاثم مات روح الله رمسه و دفن بهمدان تحت السور من جانب العلیه و بعد ذلک نقل الی اصفهان و دفن فی موع خارج المدینه علی باب کون گنبد والله اعلم فرخ.

نوع خط:

تزئینات جلد:

نستعلیق.

تیماجی قهوه‌ای.

1

2

1

1

در گوشه آخرین صفحه به خطی نزدیک به خط کاتب نوشته شده «تمت مقابلته نظرا بدر الطاقه الامازاغ عنه البصر و زلق منه النظر بعون الملک الغنی فی شهر شوال المکرم ۱۱۰۸».

در کنار برخی از رسائل دفتر و از آن جمله رساله حدود حاشیه هایی نوشته شده با خطی نزدیک به تعلیق و زیر آنها «عبدالله» و یا این نشان «ع اً» دیده می‌شود.

روی چند برگ اضافی اول نسخه یادداشت‌هایی از همین کاتب دیده می‌شود در یکی از حاشیه‌های خود بر رساله حدود (ص۱۱۵) نوشته :«شیخ در سه جا از تعلقات خود بر منطق و طبیعی شفا از دشواری حد حقیقی سخن گفته». و این نشان می‌دهد که نویسنده حاشیه تعلیقات شیخ را تعلیقات شفا دانسته.

در ۱۱۰۸ق. گویا نسخه به وسیله خود کاتب مقابله و تصحیح گردیده است.

4

در کنار ص۳۰۷ نیز علامت تصحیح با امضاء «حاتم» دیده می‌شود.

ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۴۲۷-۲۴۲۸.

سرگذشت ابن سینا از عبدالواحد گوزگانی در پیش گفتار شفاء آمده است ولی سرگذشت جای سخن جز آن است و نگارنده آن بنا به درخواست دوستان آن را نگاشته است و در آن ازپدر و مادر و زادگاه و استادان و آثار شیخ سخن گفته است. در این سرگذشت از وابسته بودن پدر شیخ به جمعیت اخوان الصفا یاد شده است. از استادان شیخ محمود مباحی بقال استاد حساب وهندسه و اسماعیل زاهد استاد فقه و حکیم ابوعبدالله که شیخ نزد او کتاب ایساغوجی و اقلیدس و مجسطی را فراگرفت و نیز از دو تن از یاران شیخ که یکی ابوالحسن عروضی است و شیخ کتاب المجموع را در سن ۲۱ سالگی برای او نوشت و دیگری ابوبکر خوارزمی که کتاب الحاصل و المحصول را به خاطر او نگارش داد یاد آورده است. نگارنده این سرگذشت افزوده است که کتاب الحاصل و المحصول در کتابخانه بوزجان بوده و ناپدید شده است. و نیز افزوده که ابن سینا برای خوارزمی کتابی در اخلاق نوشت و آن را البر و الاثم نامید آن گاه از نویسنده تتمه نقل کرده که گفته : « کتاب البر و الثم ابن سینا را در نزد محمد حارثان سرخسی دیدم به خطی که در سال ۵۴۴ نوشته شده بود». پس از آوردن فهرست اثرهای ابن سینا که در ۱۴۰۲ق. اثر است در پایان رفتن شیخ را به اصفهان و برگشتن او را به همدان یاد کرده. وی گوید شیخ را نخست در همدان به خاک سپردند و پس از چندی به اصفهان آوردند و آرامگاه او در اصفهان در محل کوی گنبد است.

الحکمه العرشیه

/ شیخ الرئیس ابن سینا

1041391

ایران

کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی

20121022

MF

87856

a

Y