/ از: رفیع الدین محمد بن حیدر حسینی نایینی معروف به میرزا رفیعا ( -۱۰۸۲ ق.)
؛خشتی. ۱۵*۵/ ۲۰ سم. ۷۲۱ ص. ۲۰- ۲۵ س.
1
2
بسمله، من الله توفیق و به الاستعانه انه خیر موفق و معین اما بعد حمد المتعال عن الوصف و المتخلی عن الصفات المتجلی علی القلوب الزکیه... فیقول اقل الخلیفه و احوجهم الی فضل ربه الجود انغل محمد المقلب برفیع الدین الحسینی وفقه الله لما یحب و یرضاه و رزقه الوصول... ان جمعآ من الاخلاء و الاخوان، سالونی مقترحین ان اقرر لهم مسئله التشکیک... .
... الحدود فانه ما یتبع لحوقه عروض الحد لا نفس الحد او کونه علی الحد هذا ما قصدنا ایراده فی تحقیق ذلک المرام و علی الله التوکل و به الاعتصام تمت.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نونویس و به قلم های گوناگون و شامل رساله ها و یادداشت های بسیار از نویسندگان مختلف.برخی از رساله ها و نوشته ها به چلیپا است.
در صفحات ۱۲۲، ۱۲۰، ۱۴۰، ۱۲۶ فقرات پراکنده زیر آمده: قال فی روضه الواعظین، قال الفاضل المیبدی فی شرح الدیوان، قال المحقق میر صدر الدین محمد الحسینی فی حواشیه علی لسان الخواص، قال الراغب فی مفرداته، فقراتی از شرح صحیفه سید علی خان مدنی، من تحقیقات محمد پارسا در اثبات واجب، اختلف الآراء فی حقیقه الوحی، چند شعر از دیوان حضرت علی(ع)، از شرح نظم البرهان، مثنویاتی از عطار و مولوی. این دفتر در دست آقا ریحان الله از علمای معروف ساکن تهران بوده و (شاید به دست او) مقابله و تصحیح شده.
وی در مقدمه این رساله گوید: « برخی از برادران و دوستانم از من خواستند که درباره مسئله تشکیک چیزی بنویسم به طوری که در این موضوع شک از میان برداشته شود لذا این رساله را در کمال اختصار نگاشتم و آن را در پنج مقام آوردم». این پنج مقام عبارتند از: مقام اول. تحقیق اختلاف تشکیکی. در این مقام گوید اختلاف تشکیکی ۴ قسم است. مقام دوم. حمل ذاتی و عرض و مصداق حمل در آن دو. مقام سوم. در بیان این که ذاتی قابل تشکیک نیست و هیچ یک از اقسام تشکیک در آن راه ندارد. مقام چهارم. نقل دلیل نقضی مثبتان تشکیک در ذاتی و پاسخ دلیل آنان.
معاصر او آقا حسین خوانساری نیز در این باب رساله دارد.